Przewodnik po formatach plików graficznych (część 1)

Simon Eccles zapewnia trzyczęściowy praktyczny przewodnik po formatach plików do druku.

To jest pierwsza część przewodnika FESPA dotyczącego formatów plików do drukowania. Proszę odnieść się również do części 2 i 3 . Minęły ponad trzy dekady, odkąd Apple wprowadził „desktop Publishing System”, rozpoczynając rewolucję, która oddała komputery w ręce kreatywnych projektantów zamiast wyspecjalizowanych kompozytorów, operatorów skanerów i retuszerów, którzy wcześniej zajmowali się produkcyjną stroną tworzenia druku .

Podpis: Ten przykładowy plik wektorowy można zapisać w różnych formatach plików, w tym .AI, .EPS, .SVG lub przekonwertować na bitmapę jako plik .TIFF lub .JPEF.

Przez lata od tamtego czasu wprowadzono, rozkwitło i albo przetrwało do dziś, albo wygasło wiele programów projektowych i produkcyjnych. Każdy miałby swój własny natywny format pliku z unikalnym rozszerzeniem nazwy pliku, takim jak AI, INDD, PSD, QXP. Istnieją również niezastrzeżone formaty plików, które mają umożliwić łatwą wymianę między różnymi programami i różnymi witrynami produkcyjnymi – najpopularniejsze są PDF, JPEG i TIFF.

Nadążanie za tym, który format robi co, kiedy go używać i jak go otworzyć i wydrukować, jeśli ktoś inny go wyśle, może być mylące. Czasami pojawiają się również „starsze” pliki w przestarzałych formatach, zazwyczaj od klienta, który chce przedrukować książkę napisaną kilkadziesiąt lat temu, gdzie jedyna cyfrowa kopia jest w czymś niejasnym.

Aby zmniejszyć zamieszanie, FESPA opracowała ten obszerny, trzyczęściowy przewodnik po najpopularniejszych formatach plików używanych w projektowaniu i przygotowaniu do druku. Obejmuje wszystkie popularne formaty z ostatnich trzech dekad, z których wiele jest nadal aktualnych. Zignorowaliśmy pliki, które są używane wyłącznie w mediach niedrukowanych, takich jak internet, wideo, urządzenia mobilne, 3D i rzeczywistość wirtualna.
Jeśli pojawi się nieznany typ pliku, odczytaj jego rozszerzenie nazwy pliku, sprawdź, czy znajduje się on na naszym wykresie bezpośrednio pod tą sekcją i użyj go, aby zidentyfikować program twórcy. Możesz kliknąć adresy URL, aby przejść do opisu programów twórców lub ogólnych nazw plików, które są wymienione alfabetycznie w częściach 1, 2 i 3 tej historii.

Rozszerzenia nazw plików

To jest lista typowych rozszerzeń nazw plików. Kliknij adres URL dowolnego z nich, aby wyszukać pełny wpis w tej trzyczęściowej serii.

AFDESIGN: natywny format Serif Affinity Photo (wektory z osadzoną grafiką)
AFPHOTO: natywny format Serif Affinity Photo (mapy bitowe)
AFPUB: natywny format Serif Affinity Publisher (układy z połączoną grafiką)
AI: natywny Adobe Illustrator (głównie wektor i tekst, czasem z osadzonymi bitmapami)
BMP, DIB: Bitmap Image Format (głównie zawartość zdjęć w postaci bitmapy)
CDR: natywny Corel Draw (układy oparte na stronach z osadzoną grafiką)
DNG: niezastrzeżony format camera raw (zdjęcia)
DOC/DOCX: natywny Microsoft Word (tekst z podstawowym układem i osadzoną grafiką)
EPS: Encapsulated PostScript (głównie treści bitmapowe i wektorowe, z tekstem)
EXIF: plik metadanych niebędący obrazem używany przez aparaty cyfrowe i skanery.
EXR: OpenEXR (obrazy bitmapowe z CGI, z dodatkowymi informacjami o wysokim zakresie dynamiki i oświetleniu)
GIF: Graphics Interchange Format (obrazy bitmapowe, ograniczone do 256 kolorów)
HDF: wysoki zakres dynamiki. Odmiana formatu TIFF przeznaczona dla obrazów w kolorze 32-bitowym.
INDD: Adobe InDesign natywny (układy oparte na stronach z osadzoną grafiką)
JP2, JPX: JPEG 2000 (skompresowane lub nieskompresowane zdjęcia bitmapowe)
JPEG, JPG, JFIF: JPEG (skompresowane zdjęcia bitmapowe)
PCX: Picture Exchange (obrazy bitmapowe szeroko obsługiwane przez aplikacje MS-DOS)
PDF: Portable Document Format (wszystkie typy dokumentów)
PDF/X-1a, -X3, -X4, -X5, -X6 Pliki PDF zoptymalizowane pod kątem profesjonalnego drukowania
PICT, PIC, PCT, PCT1, PCT2: natywny format graficzny dla Apple Macintosh przed OS X
PNG: Portable Network Graphics (obrazy bitmapowe, tylko RGB+alfa)
PS: PostScript (dowolny typ dokumentu)
PMD: Przestarzałe. Późniejsze natywne pliki Aldus/Adobe PageMaker (układy z osadzoną grafiką)
PPP: przestarzałe. Natywny format pliku dla programu do obsługi układu Serif PagePlus.
PSD: natywny dla Photoshopa (głównie zdjęcia bitmapowe z pewnymi wektorami i tekstem)
PUB: Przestarzałe. Oryginalne pliki natywne Aldus/Adobe PageMaker (układy z osadzoną grafiką)
PUB: Microsoft Publisher natywny (układy oparte na stronach z osadzoną grafiką)
QXP/QXD: QuarkXPress natywny (układy oparte na stronach z osadzoną grafiką)
Surowy: ogólny termin dla różnych zastrzeżonych formatów aparatów cyfrowych
RTF: Rich Text Format (głównie tekst z prostym układem i umieszczonymi plikami JPEG)
SVG: Skalowalna grafika wektorowa (grafika wektorowa, którą można wyświetlać w przeglądarkach internetowych)
TIFF: Tagged Image File Format (nieskompresowane zdjęcia bitmapowe)
WMF: Windows Metafile Format, dla grafiki wektorowej lub bitmapowej
XAR: natywny format dla Xara i Xara Photo & Graphic Designer (grafika wektorowa)
XCF: natywny format pliku dla bezpłatnego programu do edycji obrazów Gimp
XLS, XLSX: arkusze kalkulacyjne Microsoft Excel (tabele, które można importować do niektórych układów)
XMP: plik zawierający tylko metadane dla aplikacji Adobe CC, zwykle połączony z plikami graficznymi.

Dłuższa lista formatów plików graficznych dostępna jest online tutaj . Jednak nie zawiera szczegółowych informacji o tym, jak je otwierać lub drukować.

Czego nie widzisz rozszerzenia nazwy pliku?

Naprawdę stare systemy operacyjne Macintosh w latach 80. i 90. nie nakładały obowiązku dołączania rozszerzenia nazwy pliku, w takim przypadku spróbuj otworzyć go w Photoshopie lub Illustratorze, jeśli je masz, i sprawdź, czy go rozpoznaje. Jeśli to się nie uda, spróbuj użyć podglądu Apple, który obsługuje wiele typów plików i może je ponownie zapisać jako coś bardziej rozpoznawalnego. W przeciwnym razie możesz potrzebować zgadnąć lub zapytać osobę, która go dostarczyła.

Obecne systemy operacyjne Macintosh (począwszy od OSX około 2000) zawsze wymagają rozszerzeń nazw plików, ale nie zawsze je wyświetlają. Sprawdź, czy komputer Mac jest ustawiony na ich wyświetlanie, przechodząc do głównego menu głównego Findera, a następnie wybierz Finder / Preferencje / Zaawansowane i upewnij się, że wybrano opcję „Pokaż wszystkie rozszerzenia nazw plików”. Podobnie Windows czasami ukrywa rozszerzenia, ale zawsze tam będą.

Formaty natywne a formaty wymiany

Z reguły drukowanie rodzimego formatu pliku wymaga posiadania kopii tego programu w celu jego otwarcia, a często także kopii czcionek, co może być kosztowne dla biur usług poligraficznych.

Niezastrzeżone formaty „wymiany” (np. PDF, JPEG, TIFF) są szeroko obsługiwane przez programy dla rynku masowego, które większość firm już posiada, takie jak pakiet Adobe Creative Cloud, Adobe Acrobat, CorelDraw, QuarkXPress itp. PDF jest najbardziej uniwersalny, ponieważ może zawierać wszystko, co jest potrzebne do druku, w tym czcionki osadzone, których nie trzeba kupować osobno. Biuro obsługi często prosi o jeden z tych formatów wymiany zamiast plików natywnych.

Jeśli klient wysyła natywne pliki układu programu, należy zachować ostrożność, ponieważ może brakować połączonych zewnętrznych plików obrazów lub czcionek. Upewnij się, że oni również je wysyłają, w przeciwnym razie plik nie zostanie pomyślnie wydrukowany. Dlatego zawsze preferowane są pliki PDF, ponieważ wszystko, co potrzebne, znajduje się w tym samym pliku.

Bardzo stare, przestarzałe lub niejasne formaty

Z biegiem lat wiele formatów graficznych wypadło z użycia, generalnie z powodu porzucenia programów, które ich używały. Przykładami są TGA (używane przez karty graficzne Targa i Vista we wczesnych komputerach PC), PCX (natywny format PC Paintbrush) i Scitex CT (format pre-press).
Czasami możesz natknąć się na jeden z nich w bardzo starych archiwach komputerowych i z jakiegoś powodu może być konieczne ich otwarcie. Wikipedia jest dobrym źródłem do identyfikowania ich na podstawie rozszerzeń nazw plików. Jak je otwierasz, to inna sprawa.

Dzisiejszy Photoshop CC zachowuje możliwość otwierania i konwertowania wielu starych formatów graficznych, więc spróbuj najpierw. Istnieje kilka darmowych lub tanich konwerterów plików dostępnych on-line dla innych formatów.

W przypadku formatów układów Markzware , którego program do wstępnego sprawdzania FlightCheck obsługuje większość typów plików, oferuje płatną usługę konwersji wielu starych i przestarzałych formatów na nowoczesne dokumenty InDesign lub QuarkXPress. Ceny zaczynają się od 33 funtów za maksymalnie 20 MB.

Jeśli wszystko inne zawiedzie, a praca jest wystarczająco ważna, możesz być w stanie pozyskać stare programy online i uruchomić je na starych komputerach i/lub systemach operacyjnych. Traktuj wszelkie źródła internetowe z najwyższą ostrożnością: uważaj na fałszywe kopie pełne złośliwego oprogramowania i upewnij się, że nawet legalne programy mają działające numery rejestracyjne/seryjne, hasła i tym podobne.

Twórcy plików i nazwy plików cz. 1

Oto alfabetyczna lista najpopularniejszych typów plików używanych w projektowaniu do druku i produkcji poligraficznej od lat 80. XX wieku. Zobacz listę rozszerzeń nazw plików u góry tej strony, jeśli musisz pracować wstecz z nieznanego pliku.

Adobe Illustrator (.AI)

Podpis: Natywny format pliku .AI programu Adobe Illustrator jest również szeroko stosowany w przepływach pracy innych firm.

Natywny format dla programu Adobe Illustrator, zawierający głównie grafikę wektorową oraz tekst, układ i osadzoną grafikę bitmapową. Illustrator został po raz pierwszy wprowadzony w 1987 roku i nadal jest szeroko stosowany jako program do projektowania wektorów w ramach pakietu Creative Cloud Suite firmy Adobe. W związku z tym istnieje wiele starych natywnych plików .AI. Na szczęście wsparcie Adobe dla nich jest doskonałe i nadal możesz otworzyć dowolny plik .AI w dzisiejszym programie Illustrator CC.

W szczególności sektor opakowań ma tendencję do wymiany plików .AI między projektantami i drukarkami, a nie plikami PDF, głównie dlatego, że można je łatwiej aktualizować w ostatniej chwili. Jednak dzisiejsze pliki .AI są już w zasadzie plikami PDF, z informacjami, które umożliwiają programowi Illustrator otwieranie i edytowanie ich z pełnym zakresem funkcji. Starsze .AI mogą nie być.

Adobe InDesign (.INDD, .IDML, .INDT)

Podpis: InDesign może importować i umieszczać formaty plików tekstowych i graficznych, a także osadzać je we własnych plikach .INDD lub zachowywać łącza do plików zewnętrznych.

Natywny format .INDD programu Adobe InDesign zawiera układy z łączami do grafiki zewnętrznej. Pliki INDT są szablonami, a nie treścią.
Firma Adobe zachowuje zgodność wsteczną ze starszymi wersjami programu InDesign dzięki opcji zapisywania w formacie IDML. IDML utworzony w dzisiejszym programie InDesign CC 2018 można otworzyć w starszym programie InDesign CS4 lub nowszym. Nadchodzący wydawca Serif Affinity Publisher otworzy pliki IDML.

Adobe/Aldus PageMaker (.PMD, .PUB)

Aldus PageMaker był pierwszym programem do tworzenia układów stron na masowym rynku, pochodzącym z 1985 roku. Został kupiony przez Adobe w 1994 roku i zastąpiony przez InDesign w 1999 roku, ostatecznie wycofany jako PageMaker 7 około 2004 roku.

Sprzedano miliony egzemplarzy, więc niektóre starsze pliki mogą nadal pojawiać się w ważnych dokumentach, takich jak książki. Otwarcie ich dzisiaj może być problemem. Adobe InDesign CS6 otworzy późniejsze pliki PageMaker 6 i 7, ale InDesign CC tego nie robi. Starsze komputery MacOS (do Snow Leopard) i Windows (do 7) mogą nadal uruchamiać program PageMaker 6 lub 7, jeśli go masz.

Adobe Photoshop (PSD)

Natywny format plików Adobe Photoshop. Inne programy do tworzenia układów Adobe CC (InDesign i Illustrator) mogą umieszczać pliki PSD bez konwersji do formatu TIFF lub JPEG (chociaż mogą je również umieszczać).

Projektant powinowactwa (.AFDESIGN)

Zobacz odniesienie do Serif Affinity Designer w części 3.

Zdjęcie powinowactwa (.AFPHOTO)

Zobacz odniesienie do Serif Affinity Photo w części 3.

Wydawca powinowactwa (.AFPUB)

Zobacz odniesienie do Serif Affinity Publisher w części 3.

Plik obrazu bitmapowego (.BMP, .DIB)

Format Bitmap Image File jest przeznaczony dla fotografii i podobnych obrazów. Został opracowany przez Microsoft, a jego główne aplikacje są w dużej mierze ograniczone do aplikacji graficznych Windows i Office, chociaż Photoshop i niektóre inne programy innych firm mogą go tworzyć, otwierać i ponownie zapisywać.

Może obsługiwać przestrzenie kolorów RGB, do 32-ale głębi kolorów i ma opcje dla kanałów alfa i bezstratnej kompresji.

CorelDraw (.CDR, .CDT)

Podpis: Format CDR CoreDraw jest używany w różnych formach od lat 80. XX wieku.

Jest to natywny format pliku dla CorelDraw, programu do projektowania wektorowego z pewnymi możliwościami układu i bitmapy. Aktualne pliki CDR zawierają zatem elementy układu i bitmapy, a także kształty i linie wektorowe. Pliki CDR mogą być otwierane przez inne aplikacje firmy Corel.
Niektóre programy innych firm mogą otwierać niektóre wersje CDR, zwykle do CorelDraw 10, a rzadziej do X7 (wydany w 2014 r.). Warto zauważyć, że Adobe Illustrator otwiera CDR do wersji 10.

Corel Photo-Paint (.CPT)

Natywny format pliku obrazu bitmapowego dla programu Corel Photo-Paint. Adobe Photoshop może otwierać i edytować pliki CPT. Podobnie Photo-Paint może otwierać i eksportować pliki Photoshop PSD.

Cyfrowy negatyw (.DNG)

Nieprzetworzony format obrazu opracowany przez firmę Adobe w 2004 roku i udostępniany innym użytkownikom za darmo. Ma on na celu rozwiązanie niezgodności między bardzo wieloma zastrzeżonymi formatami RAW dla aparatów cyfrowych i zapewnienie pewnych zabezpieczeń na przyszłość po tym, jak aparaty i ich własne formaty RAW wyjdą z produkcji. Konwersja na DNG zachowuje pełną surową zawartość (zobacz wpis Raw, aby dowiedzieć się, dlaczego ma to znaczenie).

DNG, podobnie jak zastrzeżone pliki raw, nie mogą być drukowane bezpośrednio. Można je jednak otwierać i konwertować do formatów drukowalnych przez większość aplikacji, które mają wbudowaną obsługę plików raw, w tym Photoshop, Lightroom, Affinity Photo, Pixelmator i niektóre dedykowane konwertery Raw. Jest też kilka darmowych otwieraczy DNG. Zastrzeżone pliki RAW można przekonwertować do formatu DNG za pomocą bezpłatnego programu Adobe DNG Converter (dla komputerów Macintosh i Windows). Niektóre aparaty i oprogramowanie aparatu obsługują format DNG. Nieliczne telefony komórkowe, które mogą eksportować RAW, zwykle używają DNG.

Przeczytaj część 2 tutaj, która obejmuje EPS do PDF/X
Przeczytaj część 3 tutaj, która obejmuje PICT do XMP