Czy moda „druk na żądanie” jest modelem bardziej zrównoważonym?

Laurel Brunner omawia raport Kornit Digital dotyczący wpływu oraz raportu na temat środowiska, społeczeństwa i zarządzania za rok 2020. W raporcie przedstawiono, jak marki modowe odpowiadają co roku za 20% światowych ścieków i jak cyfrowy druk na tekstyliach zmniejsza zużycie wody o 95% i energii o 94%.

Twórcy technologii cyfrowej produkcji tekstyliów, firma Kornit Digital, opublikowała niedawno raport dotyczący wpływu oraz wpływu na środowisko, społeczeństwo i zarządzanie („ESG”) za rok 2020. Z raportu wynika, że branża modowa produkuje nadprodukcję o około 30% i odpowiada za 20% światowych ścieków rocznie. To sprawia, że branża odzieżowa i tekstylna należą do najbardziej zanieczyszczających środowisko na świecie, co nie jest zachęcające dla środowiska.

Model produkcji mody nie różni się od modelu branży prasowej w latach 80. i 90. XX wieku. Wydawanie gazet opierało się dotychczas na klasycznym modelu przemysłowym, w którym wykorzystywano efekt skali w celu obniżenia kosztów jednostkowych. Ogromne prasy zwojowe wytwarzają ogromne ilości towarów przy minimalnych kosztach jednostkowych. Zmieniło się to wraz z pojawieniem się sieci WWW w 1994 r., dlatego obecnie nakłady i straty są znacznie mniejsze. Dopóki internetowa konkurencja o czytelników nie wymusiła zmiany, nadprodukcję uzasadniano podstawą modelu biznesowego wydawcy gazet: dochodami z reklam. Wysoce dochodowa operacja uzasadniała nadmierne drukowanie i marnotrawstwo. Dzisiejszy przemysł modowy i tekstylny kieruje się podobnym modelem opartym na skali, a zbieg okoliczności szybko zmieniających się i często nieprzewidywalnych trendów w modzie wykorzystuje się do usprawiedliwienia nadprodukcji. To musi się zmienić.

Zwolennicy druku cyfrowego w produkcji tekstyliów są pewni, że model na żądanie w połączeniu z zaawansowaną technologią druku może zrobić z produkcją tekstyliów to samo, co zrobił z branżą wydawniczą. Mogłoby to całkowicie go zmienić, więc idea produkcji mody na żądanie zyskuje na popularności.

Pozytywną stroną jest to, że Internet oparty na zaspokajaniu popytu na ubrania powinien skutkować produkcją mniejszej liczby niechcianych ubrań. Połącz ten model z internetowym rynkiem rzeczy używanych, a wszystko zacznie wyglądać bardzo przekonująco, szczególnie z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju planety. Cyfrowy druk na tekstyliach zmniejsza zużycie wody o 95% i energii o 94%. Według Kornita ich systemy mogą zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych (GHG) o 82%. Firma spodziewa się, że do 2026 r. wyprodukuje około 2,5 miliarda „artykułów odzieżowych” przy zerowej nadprodukcji. W raporcie Kornita szacuje się, że bezpośrednia produkcja cyfrowa pozwoli zaoszczędzić 4,3 biliona litrów wody rocznie. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, uda się również zaoszczędzić 17,2 miliarda kilogramów emisji gazów cieplarnianych.

Oszczędności wody wynikają z przejścia na farby drukarskie z dala od barwienia i różnych procesów z tym związanych w produkcji tkanin. Branża graficzna jest już dobrze zorientowana w kwestii odpowiedzialności środowiskowej materiałów używanych do produkcji poligraficznej. Dodaj do tego redukcję emisji gazów cieplarnianych związanych z transportem tekstyliów i odzieży na całym świecie oraz przejście na modę cyfrową na żądanie, wszystko wygląda bardzo pozytywnie. Korzyścią jest również uczynienie produkcji odzieży znacznie bardziej dostępną dla małych przedsiębiorstw chcących oferować usługi lokalnym gospodarkom.

Jednak zniechęcenie konsumentów do korzystania z tradycyjnego modelu realizacji mody nie będzie łatwe i szybkie. Szybkość druku cyfrowego musi być znacznie większa, aby zapewnić objętość, szczególnie w przypadku tkanin takich jak len i jedwab o różnej gramaturze. Istnieje również ugruntowana działalność biznesowa, z którą trzeba się zmierzyć. Jednak wywrócenie interesów z wieloletnimi tradycjami analogowymi może być łatwiejsze, niż się spodziewano. Sprowadzi się to do zbiegu różnych możliwości: modelu biznesowego, projektowania i kreatywności, technologii i, co najważniejsze, wsparcia konsumentów.

Informacje źródłowe: Ten artykuł powstał w ramach projektu Verdigris, inicjatywy branżowej mającej na celu podniesienie świadomości na temat pozytywnego wpływu druku na środowisko. Ten cotygodniowy komentarz pomaga firmom poligraficznym być na bieżąco z normami środowiskowymi i pokazywać, jak przyjazne dla środowiska zarządzanie przedsiębiorstwem może pomóc poprawić ich wyniki finansowe. Verdigris jest obsługiwany przez następujące firmy: Agfa Graphics , EFI , Fespa , Fujifilm , HP , Kodak , Miraclon , Ricoh Splash PR , Unity Publishing i Xeikon