Economie, industrie en biodiversiteit

Hoewel de meeste media-aandacht uitging naar de klimaatverandering, heeft zich een andere crisis voorgedaan die net zo belangrijk is voor actie: het verlies aan biodiversiteit.

Hoewel de meeste media-aandacht uitging naar de klimaatverandering, heeft zich een andere crisis voorgedaan die net zo belangrijk is voor actie: het verlies aan biodiversiteit. De meeste mensen zullen zich ervan bewust zijn dat de COP 26 over klimaatverandering in november 2021 in Glasgow plaatsvindt, maar misschien niet dat de COP 15 over biodiversiteit de maand ervoor in China zal plaatsvinden, wanneer regeringen van over de hele wereld bijeen zullen komen om nieuwe maatregelen vast te stellen. doelen voor de natuur.

De economische groei is tot nu toe ten koste gegaan van de natuur, en met de kosten van de schade daaraan is niet goed rekening gehouden. In februari 2021 verscheen echter een rapport dat precies dat doet: The Economics of Biodiversity: The Dasgupta Review . Het rapport maakt heel duidelijk dat we niet kunnen doorgaan op de manier waarop we zijn geweest en dat we op mondiaal en regeringsniveau onze manier van denken en handelen moeten veranderen. Zorgen voor de natuur is niet iets dat we in moeilijke tijden als te duur kunnen afdoen: het is iets dat we ons niet kunnen veroorloven om het niet te doen. De manier waarop we in het bedrijfsleven opereren, moet ook veranderen.

Het rapport zorgt niet voor prettig lezen. De natuur, ons ‘natuurlijk kapitaal’, is tussen 1992 en 2014 met bijna 40% afgenomen. De vernietiging van de natuur door de mens ondermijnt het vermogen van onze planeet om ons te voeden, schone lucht te bieden om te ademen, schoon water om te drinken, voedsel om te eten en alle hulpbronnen die we nodig hebben. waar we in ons dagelijks leven op vertrouwen. We hebben het ook moeilijker gemaakt voor de planeet om de gevolgen van klimaatverandering en vervuiling te beheersen, en we verpesten een plek van schoonheid waar we allemaal van kunnen genieten. Dergelijke schade vergroot het risico op pandemieën: de aantasting van het milieu en de opkomst van nieuwe ziekten of ziekten die onlangs op de mens kunnen worden overgedragen, zijn nauw met elkaar verbonden. En net als bij de klimaatverandering zijn het degenen met lagere inkomens die er het meest onder lijden. En beide kwesties zijn met elkaar verweven: klimaatverandering leidt tot verlies aan biodiversiteit en omgekeerd.

De interacties tussen mens en natuur worden mooi geïllustreerd in onderstaand diagram, overgenomen uit de verkorte versie. (Deze versie is opgesteld door de auteur voor de persoon die hij 'de bezorgde burger' noemt, en is minder wiskundig dan de volledige versie, dus een goed beginpunt als je verder leest. Je kunt hem hier downloaden)

Beeldcredits: overgenomen uit The Economics of Biodiversity: The Dasgupta Review – verkorte versie

Het rapport laat zien hoe de waarde van ons natuurlijk kapitaal kan en moet worden opgenomen in de boekhoudsystemen van overheden en bedrijven. Veel bedrijven maken al geruime tijd gebruik van de 'triple bottom line' van financieel, sociaal (of menselijk) en ecologisch (of natuurlijk) kapitaal om te proberen het juiste evenwicht te vinden, maar dit moet verder worden ontwikkeld. Om heel wat pagina's te parafraseren: we moeten ervoor zorgen dat we van de rente leven en niet doorgaan met het opgebruiken van het kapitaal zoals we dat deden – en we moeten ook dat kapitaalfonds weer opbouwen door de schade die we hebben veroorzaakt te vergoeden. Een zeer interessante benadering van de economie is 'donuteconomie', een concept van Kate Raworth dat kan worden toegepast op bedrijven, steden of welke organisatie dan ook en dat twee grenzen moet beheersen: het 'ecologische plafond' en de 'sociale basis'. Dit soort regeneratieve economie sluit ook mooi aan bij het denken over de circulaire economie, het volgende onderwerp in deze serie, en zal dus worden opgenomen.

Veel van de veranderingen die nodig zijn om de biodiversiteit te beschermen vinden plaats op overheidsniveau, waarbij gekeken wordt naar beleid, wetgeving en infrastructuur, maar er zijn ook acties die het bedrijfsleven kan ondernemen. Hoewel de grootste oorzaak van het verlies aan biodiversiteit op het land de voedselproductie is (en het veranderen van onze voeding om minder vlees en zuivel te consumeren kan een groot verschil maken), hebben alle industrieën op veel manieren interactie met de natuur en hebben ze de kans om deze essentiële hulpbron te helpen beschermen. en onze sector is daarop geen uitzondering. Dus hier zijn een paar gedachten om aan de slag te gaan.

   Misschien wel de meest voor de hand liggende manier om onze rivieren en land, onze vissen, dieren, planten, vogels en insecten te beschermen, is het voorkomen van vervuiling.   

Om het water te beschermen, moet u ervoor zorgen dat uw afvalwaterleidingen goed zijn aangesloten (het zal u misschien verbazen hoeveel verkeerde aansluitingen er zijn, waardoor vuil water en bedrijfsafvalwater rechtstreeks in de rivieren terechtkomt), onderhoud eventuele olie-/waterafscheiders op erven of parkeerterreinen en zorg ervoor dat Er worden geen schoonmaakmiddelen gebruikt voor het reinigen van voertuigen waar water in zou kunnen lopen, omdat ze dan niet meer werken. Ruim gemorste vloeistoffen op zodat er niets anders in de oppervlaktewaterafvoeren, waterlopen of onverharde gronden terechtkomt dan schoon regenwater; zwerfvuil onder controle houden en afvalopslag beheren om te voorkomen dat regenwater vervuild raakt.

Een goed beheer van oplosmiddelen, onderhoud van ketels, onderhoud van voertuigen en installaties en energiebeheer dragen allemaal bij aan het terugdringen van verontreinigende stoffen in de atmosfeer.

Een andere positieve actie om overmatig gebruik van de hulpbronnen van de natuur te voorkomen, is het voorkomen en verminderen van afval en het streven naar een meer circulaire economie. Dit is een pad dat het overheidsbeleid ons ook opdringt, en daarover zal in het volgende artikel meer worden verteld.

Kijk ook naar uw toeleveringsketen. Het aankoopelement dat het meest voor de hand liggende verband houdt met biodiversiteit is het kopen van houtproducten (niet alleen papier en karton, maar ook bouwmaterialen en meubilair) uit bronnen die gecertificeerd zijn als verantwoord beheerd – maar denk ook breder. Er zijn nog andere directe elementen, zoals hoe de beplanting die je hebt wordt onderhouden en of deze de biodiversiteit ondersteunt of schaadt, en meer indirecte kwesties als het beheer van hulpbronnen en het voorkomen en beheersen van vervuiling binnen de goederen en diensten die je gebruikt. Er zijn veel mogelijkheden als je eenmaal op die manier begint te denken.

Op dit moment halen plastic tassen de krantenkoppen als vernietigers van de natuur, maar het publieke bewustzijn over het verlies aan biodiversiteit en de vervuiling neemt toe.