Η ίδρυση της FESPA και η εξέλιξή της με την πάροδο των ετών

Κατά τη διάρκεια της ιδρυτικής Γενικής Συνέλευσης το 1962, η Ένωση Γαλλικών Εκτυπωτών αποφάσισε να δημιουργήσει τη FESPA με επτά ευρωπαϊκές ενώσεις. Από την ίδρυσή της πριν από 60 χρόνια, η FESPA συνέχισε να αναπτύσσεται και να επεκτείνεται με:

Η Σύμβαση της Κοπεγχάγης, Δανία 9-14 Μαΐου 1961

Πρόκειται για μια από τις πιο σημαντικές ημερομηνίες στην ιστορία της FESPA, καθώς εδώ λήφθηκε η απόφαση να δημιουργηθεί μια ανεξάρτητη Ομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συλλόγων Μεταξοτυπίας και αποσπάσματα από τις ομιλίες που έγιναν τότε δίνουν μια σαφή εικόνα των προθέσεων και των κινήτρων πίσω από αυτή την απόφαση. Το συνέδριο που διοργάνωσε η Δανική Ένωση υπό την προεδρία του Bjarne Dahl, προσέλκυσε περισσότερους από 300 αντιπροσώπους, πολλοί από τους οποίους ήρθαν με τις συζύγους τους. Δεν εκπροσωπήθηκαν μόνο όλες οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες, αλλά και χώρες εκτός Ευρώπης, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αργεντινή.

Τα παρακάτω αποσπάσματα από τον χαιρετισμό του Bjarne Dahl, Προέδρου της Δανικής Ένωσης Μεταξοτυπίας, δείχνουν σαφώς τη σημασία αυτής της Συνέλευσης από την οποία γεννήθηκε η FESPA: “Κατά τη διάρκεια της νηπιακής ηλικίας της μεταξοτυπίας δεν υπήρχε κανενός είδους συνεργασία και όσοι είχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καταφέρει να αποκτήσουν κάποιες γνώσεις στις τεχνικές φύλαγαν τις γνώσεις αυτές με ζήλια, παρ’ όλα αυτά η μεταξοτυπία εξαπλώθηκε από τη μία χώρα στην άλλη, παρόλο που ορισμένα τεχνικά μυστικά παραχωρούνταν μόνο μετά την καταβολή υψηλών αμοιβών για την άδεια χρήσης.

Οι προμηθευτές υλικών μεταξοτυπίας σύντομα συνειδητοποίησαν ότι ο κύκλος εργασιών τους εξαρτιόταν από τον αριθμό των ατόμων που χρησιμοποιούσαν αυτή τη διαδικασία και ορισμένοι ανέλαβαν να διδάξουν τις τεχνικές, για τις οποίες απαιτούσαν ως αντάλλαγμα αποκλειστικά δικαιώματα προμηθευτή. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους, σε ορισμένες χώρες, οι χρήστες αποφάσισαν να δημιουργήσουν επαγγελματικές οργανώσεις για να επιτηρούν τα συμφέροντα του κλάδου και να οργανώνουν ομοιόμορφη και κατάλληλη εκπαίδευση.

Ωστόσο, οφείλουμε πολλά στους προμηθευτές μας και η εντυπωσιακή έκθεση που πραγματοποιείται εδώ, καθώς και οι τεχνικές συναντήσεις μας, αποδεικνύουν ότι οι προμηθευτές μας πιστεύουν στο μεγάλο και αναπτυσσόμενο μέλλον της μεταξοτυπίας. Λόγω της μεγάλης αύξησης των ταξιδιών μετά τον τελευταίο πόλεμο, οι μεταξοτυπείς από όλο τον κόσμο έχουν κάνει προσωπικές επαφές και ανταλλάσσουν εμπειρίες και ιδέες. Η σημερινή ημέρα στην Κοπεγχάγη είναι μια μεγάλη ευκαιρία συνάντησης για όλους μας σε αυτό το πέμπτο ευρωπαϊκό συνέδριο της SPPA”.

Οι λόγοι για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης FESPA εξηγήθηκαν από τον Bob Levisson, τότε Ευρωπαίο πρόεδρο της SPPA, σε ένα άρθρο που έγραψε στο Screen Printing & Display News τον Απρίλιο του 1961. Ακολουθούν ορισμένα από τα σχετικά αποσπάσματα: “Ένα από τα κύρια αντικείμενα του Ευρωπαϊκού Τμήματος ήταν η διοργάνωση συνεδρίων μεταξοτυπίας στην Ευρώπη.

Ωστόσο, σύντομα κατέστη σαφές ότι αυτές οι συμβάσεις δεν μπορούσαν να περιοριστούν μόνο στα μέλη αυτού του Ευρωπαϊκού Τμήματος, άλλα μέλη του κλάδου μας ήθελαν να συμμετάσχουν και ήταν φυσικά ευπρόσδεκτα να μας ακολουθήσουν. Αυτή η εξέλιξη μας έκανε να σκεφτούμε. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι για τον μεμονωμένο εκτυπωτή μεταξοτυπίας, σε όποια ευρωπαϊκή χώρα και αν ζούσε, η δική του εθνική οργάνωση ήταν φυσικά πιο σημαντική από την SPPA.

Ένα δεύτερο συμπέρασμα ήταν η επείγουσα ανάγκη για μεταφράσεις τεχνικών άρθρων από το αγγλικό κείμενο στο οποίο γράφτηκαν. Το συμπέρασμα είναι ότι κάθε εκτυπωτής οθόνης θα πρέπει πρωτίστως να ανήκει στη δική του εθνική οργάνωση. Οι διάφορες ευρωπαϊκές οργανώσεις θα πρέπει στη συνέχεια να ενωθούν (διατηρώντας την πλήρη εθνική τους ανεξαρτησία) για να σχηματίσουν μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ενώσεων Εκτυπωτών Μεταξοτυπίας. Αυτή η Ομοσπονδία θα πρέπει να είναι συνδεδεμένη με την αμερικανική SPPA και τα άτομα που επιθυμούν να συνεχίσουν να ανήκουν στην SPPA θα πρέπει να συνεχίσουν να το κάνουν. Αυτή η νεοσύστατη Ομοσπονδία θα είναι πολύ καλύτερα σε θέση να οργανώνει Ευρωπαϊκά Συνέδρια και μέσω των δικών τους ενώσεων να λειτουργεί ως κέντρο διανομής τεχνικών πληροφοριών προς όλους τους εκτυπωτές μεταξοτυπίας στην Ευρώπη”.

Η Σύμβαση της Κοπεγχάγης όχι μόνο έθεσε τα θεμέλια για τη FESPA, αλλά έθεσε επίσης ένα πρότυπο για τα μελλοντικά συνέδρια και εκθέσεις. Το πρόγραμμα ήταν εξαιρετικό. Οι διαλέξεις που δόθηκαν από μια διεθνή ομάδα ομιλητών κάλυψαν θέματα που θα ήταν ακόμη και σήμερα επίκαιρα.

Η έκθεση είχε μεγάλη υποστήριξη από κατασκευαστές και προμηθευτές, ορισμένοι από τους οποίους έχουν καταστεί ηγέτες στη διεθνή αγορά μηχανημάτων και προμηθειών μεταξοτυπίας. Σε μια ιστορική σημείωση, στο συνέδριο αυτό παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά ο πρώτος ημιαυτόματος εκτυπωτής Svecia και η μηχανή McCormick Super Cylinder, εξελίξεις που έμελλε να φέρουν επανάσταση στην παραγωγικότητα της μεταξοτυπίας. Ένα πολύ πλήρες και ελκυστικό κοινωνικό πρόγραμμα κατέρριψε τα γλωσσικά εμπόδια και δημιούργησε φιλίες και συνεργασίες που αποτελούν έκτοτε σήμα κατατεθέν της FESPA.

Η ίδρυση της FESPA στο Αμβούργο, Σεπτέμβριος 1962

Μετά τη Σύμβαση της Κοπεγχάγης συστάθηκε μια διευθύνουσα επιτροπή, η οποία σημείωσε ταχεία πρόοδο στη σύνταξη των κανόνων και των στόχων του νέου οργανισμού. Υπήρξαν κάποιες διαφωνίες ως προς το αν η ιδιότητα του μέλους θα έπρεπε να είναι ατομική ή εθνική. Η βρετανική ένωση DPSPA εκπροσωπήθηκε έντονα από αντιπροσωπεία µε επικεφαλής τους Roy Foster και Ashford Down, µε την άποψη ότι επρόκειτο ουσιαστικά για µια οµοσπονδία εθνικών ενώσεων, ότι µόνο µια ένωση θα έπρεπε να εκπροσωπεί κάθε χώρα και ότι η ατοµική ιδιότητα µέλους θα επιτρεπόταν µόνο όταν δεν υπήρχε εθνική ένωση.

Υπήρξε επίσης συναίνεση στο ότι ο νέος οργανισμός δεν θα εξαρτιόταν από την αμερικανική SPPA ούτε θα βρισκόταν με οποιονδήποτε τρόπο υπό τον έλεγχό της. Και πάλι αυτό το σημείο έγινε αποδεκτό, αλλά μέχρι σήμερα συνεχίζεται η εκπροσώπηση της FESPA στο διεθνές διοικητικό συμβούλιο της αμερικανικής ένωσης (SGIA). Για πολλά χρόνια, επίσης, ο πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης συμμετείχε στις συνεδριάσεις της FESPA, αλλά χωρίς δικαίωμα ψήφου.

Δεν αποδέχθηκαν όλα τα πρώην μέλη του Ευρωπαϊκού Τμήματος του SPPA αυτές τις αλλαγές και ορισμένα, όπως ο Paul Sprinzel, ο οποίος ήταν πολύ ενεργός στο Τμήμα, δεν εντάχθηκαν ποτέ στην εθνική τους ένωση και συνέχισαν ως Ατομικά Μέλη του SPPA. Υπάρχουν πολλοί εκτυπωτές μεταξοτυπίας στην Ευρώπη που είναι μέλη τόσο της εθνικής τους ένωσης όσο και της σημερινής SGIA.

Ο R Levisson (Κάτω Χώρες) διορίστηκε πρώτος πρόεδρος με αντιπροέδρους τον E Baron (Γαλλία), τον J Floyd (Ηνωμένο Βασίλειο) και τον E Meissner (Γερμανία). Οι ιδρυτικές ενώσεις εκπροσωπήθηκαν από τους Bob Levisson (Κάτω Χώρες) John Floyd και Roy Foster (Ηνωμένο Βασίλειο), Poldi Domberger και Eddy Meissner (Γερμανία), E Baron και Michel Caza (Γαλλία) Bjšrg Hemberg (Σουηδία), Bjarne Dahl (Δανία) Christian Brynildsen και Edgar Hartvedt (Νορβηγία), Carlo Frassinelli (Ιταλία). Ο πρώτος γενικός γραμματέας ήταν ο N Schenkman (Κάτω Χώρες).

Η Ομοσπονδία συστάθηκε ως Ένωση σύμφωνα με το ολλανδικό δίκαιο και η διεύθυνσή της ήταν αυτή της ολλανδικής Ένωσης Εκτυπώσεων KVGO.

Οι στόχοι της Ομοσπονδίας περιγράφηκαν ως “η ανταλλαγή γνώσεων σχετικά με τη μεταξοτυπία, η καθιέρωση στενής συνεργασίας μεταξύ μεταξοτυπικών επιχειρήσεων και προμηθευτών και η προώθηση της μεταξοτυπίας στην Ευρώπη”. Το Συμβούλιο της FESPA αποτελούνταν από αντιπροσώπους των συνδεδεμένων εθνικών ενώσεων με έναν αντιπρόσωπο με δικαίωμα ψήφου για κάθε εκατό μέλη. Το Συμβούλιο συνεδρίαζε συνήθως μία φορά κάθε χρόνο. Η καθημερινή διοίκηση ήταν ευθύνη του “Προεδρείου”, το οποίο αποτελούνταν από τον Πρόεδρο, τρεις Αντιπροέδρους και τον Γενικό Γραμματέα.

Προβλήματα των πρώτων ετών

Υπήρχαν πολλές δυσκολίες σε αυτά τα πρώτα χρόνια. Εκείνη την εποχή η αγγλική γλώσσα δεν είχε υιοθετηθεί καθολικά για τις συνεδριάσεις και πολλοί από τους αντιπροσώπους μιλούσαν και καταλάβαιναν ελάχιστα αγγλικά. Κατά συνέπεια, οι συνεδριάσεις ήταν συχνά πολύ μακροσκελείς και η συνεχής διερμηνεία γινόταν αναγκαία μέσω του Bob Levisson και της γραμματέως Miss Becky de Die, οι οποίοι ήταν και οι δύο πολύγλωσσοι.

Οι διαφορετικές εθνικές κουλτούρες και συμπεριφορές ήταν μερικές φορές δύσκολο να κατανοηθούν και να γίνουν αποδεκτές. Σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, τόσο η βρετανική όσο και η γαλλική ένωση απείλησαν να αποχωρήσουν από τη FESPA, επειδή είδαν ελάχιστα οφέλη και το κόστος των συνδρομών των μελών θεωρήθηκε υπερβολικό. Μόνο χάρη στην επιδέξια ηγεσία του Bob Levisson η FESPA συνέχισε να αναπτύσσεται και να ευημερεί.

1962 – 1975 Ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της FESPA

Είναι αξιοσημείωτο ότι με προϋπολογισμό που δεν ξεπερνούσε τα 40.000 ολλανδικά φιορίνια κάθε χρόνο, επιτεύχθηκαν τόσα πολλά, κυρίως μέσω των προσωπικών προσπαθειών μεμονωμένων μελών του Προεδρείου και του Συμβουλίου. Η διάδοση τεχνικών και εμπορικών πληροφοριών και η ανάπτυξη επιχειρηματικών και κοινωνικών επαφών μεταξύ των μελών των διαφόρων εθνικών ενώσεων ήταν προτεραιότητες και επιτεύχθηκε με τους ακόλουθους τρόπους:

* Τα διεθνή τεχνικά σεμινάρια πραγματοποιούνταν κάθε δύο χρόνια και μετακινούνταν από χώρα σε χώρα με ταυτόχρονη μετάφραση σε τρεις ή τέσσερις γλώσσες. Διοργανώνονταν εκπαιδευτικές εκδρομές με επισκέψεις σε εκτυπωτές και κατασκευαστές και πάλι από χώρα σε χώρα. Αυτές αποδείχθηκαν εξαιρετικά πολύτιμες και έτυχαν μεγάλης υποστήριξης. Τα υψηλά πρότυπα καθαριότητας των εργοστασίων, που επιτεύχθηκαν κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες, άνοιξαν τα μάτια σε πολλούς από τους επισκέπτες, των οποίων τα δικά πρότυπα ήταν πολύ χαμηλότερα από αυτό το επίπεδο. Υπήρχε μια αξιοσημείωτη προθυμία να αποκαλυφθούν τεχνικές και εμπορικές πληροφορίες με αυτόν τον τρόπο, γεγονός που αναμφίβολα αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες για την ταχεία ανάπτυξη της μεταξοτυπίας.

* Ο Κατάλογος Μελών της FESPA, ο οποίος περιείχε τις διευθύνσεις όλων των μελών των ενώσεων της FESPA, ήταν μια σημαντική πηγή πληροφοριών για να μπορούν οι εκτυπωτές μεταξοτυπίας στην Ευρώπη να επικοινωνούν μεταξύ τους και χρησιμοποιήθηκε εκτενώς. Συχνά, κατά τις επαγγελματικές επισκέψεις ή τις διακοπές, τα μέλη εκμεταλλεύονταν την ευκαιρία για την ανάπτυξη επιχειρηματικών επαφών, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις είχαν ως αποτέλεσμα την πολύ πολύτιμη ανταλλαγή τεχνικών πληροφοριών. Ο κατάλογος χρηματοδοτήθηκε από τη διαφήμιση και ανανεωνόταν χρόνο με το χρόνο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980, οπότε και διακόπηκε.

* Ένας κατάλογος όρων της μεταξοτυπίας ήταν ένα έργο με επικεφαλής τον Bjarne Dahl από τη Δανία. Πέρασαν πολλές ώρες αγωνίας για τη σωστή μετάφραση στις γλώσσες αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, ολλανδικά και ιταλικά των τεχνικών όρων της μεταξοτυπίας. Ωστόσο, αυτή η εργασία τελικά άξιζε τον κόπο, διότι ως αποτέλεσμα, δημιουργήθηκε ένας κατάλογος όρων της μεταξοτυπίας με διασταύρωση μεταξύ των πέντε γλωσσών, ο οποίος τελικά δημοσιεύθηκε το 1968. Πρόσφατα, ο κατάλογος επικαιροποιήθηκε και βελτιώθηκε από την ESMA και οι εθνικές ενώσεις τον επέκτειναν ώστε να συμπεριλάβει, για παράδειγμα, τις γλώσσες ισπανικά και ουγγρικά.

Εκθέσεις FESPA

Το 1963 επιλέχθηκε το Παρίσι ως τόπος διεξαγωγής της πρώτης έκθεσης της FESPA που διοργανώθηκε από τη γαλλική ένωση. Εκείνη την εποχή υπήρχε μεγάλη δραστηριότητα μεταξύ των κατασκευαστών μηχανημάτων για την ανάπτυξη νέων μηχανημάτων μεταξοτυπίας που θα έδιναν μεγαλύτερη παραγωγικότητα και πιο σταθερή εγγραφή. Η υψηλή τέχνη και η σηρογραφία εξακολουθούσαν να παρουσιάζουν έντονο ενδιαφέρον και οι επισκέπτες ήταν ευτυχείς που έφευγαν από την έκθεση με δείγματα αφισών αυτής της δουλειάς.

Η Ζυρίχη του 1966 ήταν η επόμενη εκδήλωση και οι εκθέσεις FESPA είχαν ήδη γίνει μεγαλύτερες και πιο διεθνείς. Κάθε ημέρα της έκθεσης συνοδευόταν από ένα τεχνικό συνέδριο με μεγάλη συμμετοχή. Οι εκθεσιακοί χώροι Olympia στο Λονδίνο έγιναν ο τόπος διεξαγωγής της FESPA 1968. Για πρώτη φορά η διοργάνωση έγινε από την επαγγελματική εταιρεία Batiste και όχι από την εθνική ένωση.

Για άλλη μια φορά τα εκθεσιακά περίπτερα μεγάλωναν και ο πρώτος όροφος των εκθεσιακών χώρων ήταν αφιερωμένος σε εκτυπωτές μεταξοτυπίας κυρίως από το Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίοι έδωσαν μια εντυπωσιακή επίδειξη έργων μεταξοτυπίας. Υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον για τα τετράχρωμα ημιτονικά έργα που άρχισαν να αναπτύσσονται από μία ή δύο εταιρείες… μια νέα εξέλιξη για τη μεταξοτυπία! Υπήρξε κάποια διασκέδαση όταν ο Γερμανός πρόεδρος της FESPA Eddy Meissner “χαιρέτησε” πριν από την πολύ βρετανική “Ταξιαρχία της Φρουράς” που αντιπαρέλασε ως κύριο ψυχαγωγικό γεγονός!

Στη FESPA 1970 στο Αμβούργο και ξανά στη FESPA 1973 στο Άμστερνταμ, η έκθεση συνέχισε να αναπτύσσεται και να προσελκύει ολοένα και περισσότερους αντιπροσώπους όχι μόνο από την Ευρώπη, αλλά πλέον και από τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, την Αυστραλία και τη Νότια Αφρική.

Το Μιλάνο του 1975 ήταν σχεδόν μια καταστροφή. Ακολουθώντας την πολιτική του να μεταφέρει τις εκθέσεις από χώρα σε χώρα σε όλη την Ευρώπη, το Προεδρείο της FESPA είχε συμφωνήσει να πάει στο Μιλάνο για την επόμενη έκθεσή του. Υπήρχαν σοβαρά προβλήματα. Παρά τη σημαντική συμβολή που είχε κάνει προσωπικά ο εκπρόσωπος της Ιταλίας Carlo Frassinelli, δεν είχε την υποστήριξη ενός συνεκτικού συνδέσμου και έγινε φανερό ότι δεν θα υπήρχε τοπική υποστήριξη στη διοργάνωση από αυτή την πηγή.

Πολλοί Γερμανοί κατασκευαστές και προμηθευτές είδαν μικρή αξία σε μια έκθεση που θα γινόταν στην Ιταλία, όπου οι αγορές κυριαρχούνταν από ισχυρές ιταλικές κατασκευαστικές εταιρείες και αρχικά πολλοί αρνήθηκαν να συμμετάσχουν. Τελικά υπήρξε συμβιβασμός, αλλά είχε ως αποτέλεσμα την πολύ μικρότερη παρουσία ορισμένων γερμανικών και ελβετικών εταιρειών σε σχέση με το παρελθόν. Για να λυθεί το πρόβλημα της οργάνωσης, ο Harold Schneider, Batiste Publications, ο οποίος είχε σχεδιάσει με τόση επιτυχία την έκθεση του 1968 στο Λονδίνο, προσφέρθηκε να αναλάβει την ευθύνη και το Μιλάνο ήταν πιο επιτυχημένο από ό,τι αναμενόταν όσον αφορά τον αριθμό των εκθετών που τελικά προσέλκυσε.

Ωστόσο, η προσέλευση των επισκεπτών ήταν φτωχή λόγω της απεργίας των αεροπορικών εταιρειών και των εθνικών απεργιών στην Ιταλία εκείνη την περίοδο, οι οποίες επηρέασαν σοβαρά την τροφοδοσία στα ξενοδοχεία. Με προειδοποίηση μόλις 48 ωρών οι καλεσμένοι για το επίσημο δείπνο έπρεπε να μεταφερθούν με πούλμαν 30 χιλιομέτρων στην Ελβετία προκειμένου να συνεχιστεί η εκδήλωση… ένας θρίαμβος για τις οργανωτικές ικανότητες του Χάρολντ Σνάιντερ! Παρ’ όλα αυτά, το Μιλάνο του 1975 είχε ως αποτέλεσμα μια πολύ διαφορετική πολιτική για τις μελλοντικές εκθέσεις FESPA.

1975 – 1990 Χρόνια σταθερής προόδου

Υπό την ισχυρή προεδρία του Eddy Meissner από το 1968 έως το 1975, ο οποίος βοηθήθηκε από τις εξαιρετικές γραμματειακές και διπλωματικές ικανότητες της Becky de Die, της Γενικής Γραμματέως, η FESPA είχε εξελιχθεί σε μια επαγγελματική ομοσπονδία με ένα σημαντικό γεγονός με τη μορφή συνεδρίου, εκπαιδευτικής περιοδείας ή έκθεσης που πραγματοποιήθηκε κάθε χρόνο. Ωστόσο, τα προβλήµατα της έκθεσης του Μιλάνου το 1975, είχαν ως αποτέλεσµα να ασκηθεί µεγάλη κριτική από τους εκθέτες και σε µια πολυπληθή και θυελλώδη συνεδρίαση των προµηθευτών το επόµενο έτος, η FESPA δέχτηκε την έντονη σύσταση να διακόψει την πολιτική της να µεταφέρει την έκθεση σε τοποθεσίες στην Ευρώπη που δεν µπορούσαν να έχουν την πλήρη υποστήριξή τους και επίσης να προχωρήσει σε µια συχνότητα κάθε τέσσερα χρόνια, ώστε να επιτευχθεί ένα χρονικό διάστηµα δύο ετών µεταξύ της FESPA και της DRUPA. Με τη σύμφωνη γνώμη του διοικητικού συμβουλίου της FESPA, συστάθηκε μια επιτροπή προμηθευτών υπό την προεδρία του Tom Kirk (Sericol), τον οποίο διαδέχθηκε αργότερα ο Walter Frick (Marabu).

Η επιτροπή αυτή συνεργάστηκε στενά με την FESPA για τον σχεδιασμό μελλοντικών εκθέσεων και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία της ESMA το 1990. Συμφωνήθηκε ότι η επόμενη έκθεση της FESPA θα επέστρεφε στο Άμστερνταμ, το οποίο είχε αποδειχθεί πολύ επιτυχημένο το 1973 και αυτό οδήγησε σε τέσσερις διαδοχικές εκθέσεις στην πόλη αυτή το 1979, 1984, 1988 και 1992.

Το Άμστερνταμ ήταν δημοφιλές τόσο στους εκθέτες όσο και στους επισκέπτες λόγω των αξιοθέατων της πόλης και των αγρών βολβών στις Κάτω Χώρες την άνοιξη, όταν γίνονταν αυτές οι εκθέσεις. Επίσης, η αποτελεσματικότητα και οι γλωσσικές δεξιότητες των Ολλανδών ήταν σημαντικός παράγοντας. Υπήρξε ισχυρή υποστήριξη από την Ολλανδική Ένωση Μεταξοτυπίας με μια ειδική επιτροπή εκθέσεων υπό την προεδρία του Ivo Back (πρόεδρος της FESPA 1979 – 1984), η οποία ήταν σχολαστική στο σχεδιασμό της. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο χώρος των περιπτέρων των εκθετών αυξήθηκε από 9.000m2 σε πάνω από 20.000m2 και οι επισκέπτες από 15.000 σε 25.000. Η έκθεση FESPA είχε πλέον επιτύχει πλήρως την αξίωσή της να είναι το μεγαλύτερο και σημαντικότερο διεθνές γεγονός για τη μεταξοτυπία.

Ωστόσο, άλλες εκδηλώσεις της FESPA άρχισαν να μειώνονται. Τα τεχνικά σεμινάρια κατά τη διάρκεια μιας έκθεσης FESPA διακόπηκαν προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι επισκέπτες θα επικεντρωθούν στα περίπτερα της έκθεσης. Επίσης, με την αύξηση των τεχνικών γνώσεων και τον αυξανόμενο αριθμό σεμιναρίων που διοργανώνονται σε εθνικό επίπεδο, οι συμμετοχές σε διεθνείς εκδηλώσεις σεμιναρίων ήταν λιγότερες. Το τελευταίο από αυτά πραγματοποιήθηκε στην Ιταλία το 1987 στη Σάντα Μαργαρίτα της Ιταλίας. Για παρόμοιους λόγους, οι εκδρομές μελέτης είχαν μικρότερη συμμετοχή. Ορισµένες από τις µεγαλύτερες εταιρείες µεταξοτυπίας έκαναν τις δικές τους διευθετήσεις για να επισκεφθούν επιλεγµένες εταιρείες µε προσωπικές επισκέψεις και επίσης οι ενώσεις µελών οργάνωσαν ταξίδια µελέτης σε εθνική βάση. Παρόλα αυτά, μια τελευταία εκδρομή μελέτης της FESPA που διοργάνωσε ο Michael Domberger κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πρόεδρος με τίτλο “Οι ευρύτεροι ορίζοντες της μεταξοτυπίας”, ξενάγησε τους αντιπροσώπους σε ορισμένες από τις εξειδικευμένες εφαρμογές της μεταξοτυπίας στην Ελβετία, όπως για παράδειγμα η διακόσμηση ζαχαρωδών προϊόντων και η εκτύπωση των ρολογιών Swatch. Η εκδήλωση σημείωσε μεγάλη επιτυχία.

Στον οργανισμό FESPA υπήρχε πρόβλημα με το μέλλον της γραμματείας, κυρίως λόγω έλλειψης πόρων. Η Becky de Die, η οποία είχε υπηρετήσει την FESPA τόσο καλά για σχεδόν 15 χρόνια ως Γενική Γραμματέας, πέθανε το 1977. Τη διαδέχτηκε για λίγο ο Jan van de Hšrst και στη συνέχεια, το 1978, ο Bob de Ruijter, τότε γραμματέας του τμήματος μεταξοτυπίας της KVGO, της ολλανδικής οργάνωσης Master Printers. Σύντομα όμως η FESPA βρέθηκε αντιμέτωπη με την απόφαση της KVGO, ότι δεν μπορούσε πλέον να συνεχίσει να επιδοτεί το κόστος της γραμματείας της FESPA, όπως είχε κάνει στο παρελθόν. Συζητήθηκαν διάφορες λύσεις και απορρίφθηκαν μία προς μία.

Τελικά, τον Απρίλιο του 1981, επιτεύχθηκε συμφωνία για τη μεταφορά της γραμματείας στο Λονδίνο, στη Διεθνή Ένωση Εκτυπωτών Master (IMPA), όπου υπήρχε μια επαγγελματική οργάνωση με επικεφαλής τον Geoffrey Wilson, ο οποίος διέθετε άριστες γλωσσικές δεξιότητες και εμπειρία εργασίας για τις Ενώσεις Εκτυπωτών Master στην Ευρώπη.

Αυτό αποδείχθηκε μια εξαιρετική και σχετικά χαμηλού κόστους λύση. Η νέα γραμματεία οργάνωσε με επιτυχία μια σειρά εκδηλώσεων και βοήθησε στις προετοιμασίες για τη FESPA ’84 στο Άμστερνταμ. Ωστόσο, το 1984 το γραφείο της IMPA μεταφέρθηκε στις Βρυξέλλες, όπου μετατράπηκε σε Intergraf με αρμοδιότητες εκπροσώπησης των μελών της στην ΕΕ. Παρόλο που η Intergraf συνέχισε να εξυπηρετεί τις γραμματειακές ανάγκες της FESPA, η διαθεσιμότητα του προσωπικού που ήταν αφιερωμένο σε αυτές τις ανάγκες μειώθηκε σημαντικά και το κόστος στις Βρυξέλλες ήταν πολύ υψηλότερο από ό,τι στο Λονδίνο.

Μέχρι το 1989, τα διαθέσιμα κεφάλαια της FESPA επέτρεπαν μόνο ένα πολύ περιορισμένο χρονικό διάστημα να αγοραστεί από την Intergraf και αυτό δεν ήταν αρκετό για να εκπληρώσει ένα πλήρες πρόγραμμα δραστηριοτήτων της FESPA, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης του περιοδικού FESPA που είχε εισαχθεί εκείνο το έτος. Όταν μαθεύτηκε ότι ο Derek Down, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της FESPA με μακρά θητεία, θα αποχωρούσε από τον κλάδο μετά από εξαγορά της μητρικής του εταιρείας, ο Michael Domberger τον προσέγγισε για να αναλάβει τη θέση του Γενικού Γραμματέα της FESPA και μετά από συμφωνία της Γενικής Συνέλευσης της FESPA, αποδέχθηκε τη θέση και τα έγγραφα και τα αρχεία της FESPA μεταφέρθηκαν από τις Βρυξέλλες σε ένα νέο γραφείο στο Reigate, Surrey, τον Δεκέμβριο του 1989.

1990 – 2002 Νέες προκλήσεις… Νέες ευκαιρίες

Με τον διορισμό, στις αρχές του 1990, για πρώτη φορά, μιας γραμματείας πλήρους απασχόλησης της FESPA, στελεχωμένης από τον Derek Down (Γενικό Γραμματέα) και την Joy Allson, κατέστη δυνατή η ανάπτυξη νέων προγραμμάτων. Ένα από αυτά ήταν το περιοδικό της FESPA, το οποίο είχε ξεκινήσει το 1989 από τον Michael Domberger με το όραμα ότι κάθε μέλος της FESPA θα είχε το δικό του αντίτυπο το οποίο θα τον ενημέρωνε για το τι συνέβαινε σε άλλες ενώσεις εκτός από τις δραστηριότητες της FESPA. Ο Derek Down δέχτηκε την έκδοση ως ένα από τα πολλά καθήκοντά του. Το περιοδικό εκδιδόταν δύο φορές κάθε χρόνο στις γλώσσες αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά (στις οποίες αργότερα προστέθηκαν και τα ισπανικά).

Τα διαφημιστικά έσοδα δεν επαρκούσαν για να καλύψουν το κόστος παραγωγής του περιοδικού και μέχρι το 1993 κάθε έκδοση παρουσίαζε σημαντική ζημία. Για την επίλυση αυτού του προβλήματος ο Nigel Steffens προσλήφθηκε στη Γραμματεία ως υπεύθυνος διαφήμισης τον Ιανουάριο του 1993 και κατάφερε να φέρει το περιοδικό σε κερδοφορία. Οι αρµοδιότητές του αυξήθηκαν και περιλάµβαναν τη διοργάνωση σεµιναρίων και “Mini FESPA”. Τον Ιανουάριο του 2000, στο πλαίσιο του σχεδίου σταδιακής συνταξιοδότησης του Derek Down, ο Nigel Steffens διορίστηκε Γενικός Γραμματέας για να τον αντικαταστήσει με την προϋπόθεση ότι ο Derek Down θα συνέχιζε να ασκεί ορισμένα καθήκοντα της FESPA, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης του περιοδικού μέχρι τον Δεκέμβριο του 2002.

Η ετήσια συνάντηση των γραμματέων

Στη Γενική Συνέλευση της FESPA το 1989 υπήρξαν έντονες παραστάσεις από τις σκανδιναβικές χώρες για μεγαλύτερη συμμετοχή στη FESPA. Ως απάντηση σε αυτό, ο Γενικός Γραμματέας διοργάνωσε από το 1990 ετήσιες συναντήσεις των γραμματέων των ενώσεων. Οι συναντήσεις αυτές υπήρξαν πολύ πολύτιμες για την καθιέρωση στενής συνεργασίας μεταξύ των ενώσεων-μελών και για την υποβολή σημαντικών θεμάτων για την προσοχή του Διοικητικού Συμβουλίου και της Γενικής Συνέλευσης της FESPA.

ESMA η Ευρωπαϊκή Ένωση Κατασκευαστών Μεταξοτυπίας

Ο οργανισμός αυτός ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1990, αρχικά με στόχο να είναι ένας εντελώς ανεξάρτητος οργανισμός που θα ασχολείται με σημαντικές πτυχές που είναι κοινές για τους Ευρωπαίους κατασκευαστές και προμηθευτές μεταξοτυπίας. Ωστόσο, υπό την ηγεσία του Walter Frick, Marabu, τότε προέδρου της επιτροπής προμηθευτών, συμφωνήθηκε ότι η ESMA, ενώ θα ήταν ανεξάρτητος οργανισμός, θα γινόταν μέλος της FESPA με συμμετοχή χωρίς δικαίωμα ψήφου στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου της FESPA και με πλήρες δικαίωμα ψήφου στη γενική συνέλευση της FESPA. Προκειμένου να βοηθηθεί περαιτέρω η επικοινωνία μεταξύ της FESPA και της ESMA, ο Derek Down αποδέχθηκε την πρόσθετη ευθύνη του Γενικού Γραμματέα της ESMA. Η συνακόλουθη υποστήριξη που παρείχε στη FESPA για το περιοδικό, τις “μίνι FESPA”, τα σεμινάρια και την έκθεση FESPA συνέβαλε σημαντικά στην επιτυχία αυτών των δραστηριοτήτων.

Μέλη της Ανατολικής Ευρώπης

Η άρση του “Σιδηρού Παραπετάσματος του Κομμουνισμού” το φθινόπωρο του 1989 έδωσε για πρώτη φορά τη δυνατότητα ελεύθερης επικοινωνίας με τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Η μεταξοτυπία είχε συνεχιστεί αρκετά ενεργά υπό το κομμουνιστικό καθεστώς, κυρίως στην κλωστοϋφαντουργία και σε βιομηχανίες όπως η υαλουργία, η κεραμική και η ηλεκτρονική. Οι δυτικοευρωπαίοι προμηθευτές προϊόντων μεταξοτυπίας συναλλάσσονταν πάντοτε μέσω κυβερνητικών οργανισμών ως πελατών τους. Υπήρχε ένα νέο ενδιαφέρον στις χώρες αυτές να γνωρίσουν τις δυνατότητες που έβλεπαν στη Δυτική Ευρώπη, ιδίως στα διαφημιστικά προϊόντα. Η Τσεχοσλοβακία, η οποία ήταν για μικρό χρονικό διάστημα μέλος στα τέλη της δεκαετίας του 1960 πριν από την κομμουνιστική κυριαρχία, ήταν η πρώτη που επανήλθε στη FESPA και ακολούθησαν η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Ρωσία (Μόσχα), η Κροατία, η Σλοβενία, η Γιουγκοσλαβία και η Τουρκία. Τα μέλη της Τσεχοσλοβακίας χωρίστηκαν στη συνέχεια στις ξεχωριστές Τσεχικές και Σλοβακικές Δημοκρατίες. Με αυτόν τον τρόπο τα μέλη της FESPA αυξήθηκαν σε μια περίοδο δώδεκα ετών από 14 σε 26 έθνη και σήμερα ανέρχονται σε 27, με τις Βαλτικές Ηνωμένες Πολιτείες να είναι το πιο πρόσφατα προσληφθέν μέλος το 2005.

Η FESPA παρείχε άμεση βοήθεια σε αυτά τα νέα μέλη μέσω μιας σειράς “Mini-FESPA”. Μια ιδέα που προτάθηκε από τον Michael Domberger και υιοθετήθηκε με επιτυχία από τους προέδρους Lascelle Barrow και Michel Caza. Περιλάμβαναν περίπτερα ενημέρωσης για τα προϊόντα και ένα διήμερο σεμινάριο στις χώρες Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχική Δημοκρατία και Σλοβενία. Η ESMA υποστήριξε σθεναρά αυτές τις εκδηλώσεις, οι οποίες βοήθησαν την εκπροσώπηση των μελών της στις χώρες αυτές. Τα προγράμματα αυτά απέφεραν οικονομικά οφέλη και οφέλη για τα μέλη στις χώρες όπου πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις αυτές. Περαιτέρω βοήθεια από την FESPA δόθηκε για την κατάρτιση, μια απαίτηση προτεραιότητας για τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, με τη χρηματοδότηση εκπαιδευτών από τη Δυτική Ευρώπη για τη διεξαγωγή εκπαιδευτικών σεμιναρίων.

Η ψηφιακή πρόκληση

Η δεκαετία του 1990 ήταν μια περίοδος κατά την οποία η ψηφιακή τεχνολογία έφερε επανάσταση στον κόσμο με πολλούς τρόπους. Για την εκτυπωτική βιομηχανία αυτό φάνηκε αρχικά στην προεκτύπωση, όπου τα έργα τέχνης έρχονταν πλέον σχεδόν αποκλειστικά σε ψηφιακή μορφή. Στην έκθεση FESPA ’96, η FESPA διοργάνωσε δύο ημέρες σεμιναρίων που παρουσίασαν στους μεταξοτυπείς τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες της ψηφιακής τεχνολογίας. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια ακολούθησε μια σειρά σεμιναρίων που σκοπό είχαν να διασφαλίσουν ότι οι μεταξοτυπικές επιχειρήσεις θα ήταν καλά προετοιμασμένες για τις αναπόφευκτες αλλαγές που θα ακολουθούσαν.

Εκθέσεις FESPA

Μετά από μια ακόμη επιτυχημένη έκθεση της FESPA στο Άμστερνταμ το 1992, η FESPA περίμενε να επιστρέψει και πάλι στο Άμστερνταμ το 1996, χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες ενός ανεξάρτητου διοργανωτή. Ωστόσο, δεν κατέστη δυνατή η επίτευξη συμφωνίας στο σημείο αυτό με την οργάνωση RAI του Άμστερνταμ και, κατά συνέπεια, αποφασίστηκε να μεταφερθεί η έκθεση στη Λυών της Γαλλίας με το πλεονέκτημα της προσέλκυσης νέων επισκεπτών από τις ταχέως αναπτυσσόμενες αγορές της μεταξοτυπίας στη Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Παρά τις αρχικές ανησυχίες των εκθετών, η εκδήλωση αυτή αποδείχθηκε πολύ επιτυχημένη, με μεγάλη προσέλευση επισκεπτών και μεγάλο ενδιαφέρον για τις ψηφιακές εταιρείες που εξέθεταν για πρώτη φορά στη FESPA.

Στις εκθέσεις που ακολούθησαν στο Μόναχο το 1999, στη Μαδρίτη το 2002, στο Μόναχο και πάλι το 2005 και στο Βερολίνο το 2007, το ποσοστό των εκθεσιακών χώρων που καταλαμβάνουν οι ψηφιακές εταιρείες συνέχισε να αυξάνεται κάθε φορά και η τάση αυτή αναμένεται να συνεχιστεί και στο μέλλον.

Τώρα η FESPA έχει γίνει ένας διεθνής διοργανωτής εκθέσεων μετά την έναρξη μιας έκθεσης στην Ινδία το 2005, η οποία επαναλήφθηκε το 2007 με μια τρίτη έκθεση FESPA που θα πραγματοποιηθεί το 2009. Το 2008 εγκαινιάσαμε επίσης μια έκθεση στην Μπανγκόκ – FESPA Asia Pacific. Το 2008 πραγµατοποιήθηκε επίσης η πρώτη έκθεση FESPA στο Μεξικό, ενώ τον Αύγουστο του 2009 θα ακολουθήσει η επόµενη έκθεση. Τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στην πρώτη ειδική ψηφιακή έκθεση FESPA (που πραγματοποιήθηκε στο Άμστερνταμ το 2006), ενώ άλλη μία θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη το 2008 και μια τρίτη στο Άμστερνταμ το 2009.

Ολοκληρώνοντας αυτή τη σύντομη Ιστορία της FESPA, είναι αξιοσημείωτο το πώς ένας ισχυρός και επιδραστικός οργανισμός αναπτύχθηκε από ένα μικρό ξεκίνημα. Αυτό οφείλεται στο όραμα και την πρωτοβουλία των πρώτων “ιδρυτών”, η οποία συνεχίστηκε σε διαδοχικές περιόδους προεδρίας. Η συμβολή των εθνικών ενώσεων και της ESMA δεν θα πρέπει επίσης να υποτιμάται, διότι η υποστήριξη και το ενδιαφέρον που επέδειξαν οι εν λόγω οργανισμοί εξασφάλισαν ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της FESPA παραμένει πάντα σε εγρήγορση για τη δημιουργία νέων πρωτοβουλιών προκειμένου να προωθηθούν οι στόχοι της FESPA.

Παράρτημα

Πρόεδροι της FESPA 1962 -2025

R Levisson (Ολλανδία) 1962 – 1968
E Meissner (Γερμανία) 1968 – 1975
W Rayment (Ηνωμένο Βασίλειο) 1975 – 1979
I Back (Ολλανδία) 1979 – 1984
D Down (Ηνωμένο Βασίλειο) 1984 – 1988
M Domberger (Γερμανία) 1988 – 1992
L Barrow (Ηνωμένο Βασίλειο) 1992 – 1996
M Caza (Γαλλία) 1996 – 1999
C van den Berg (Κάτω Χώρες) 1999 – 2000
M Caza (Γαλλία) 2000 – 2002
Ricardo Rodriguez Delgado (Ισπανία) 2002 – 2005
Hellmuth Frey (Γερμανία) 2005 – 2007
Anders Nilsson (Σουηδία) 2007 – 2010
György Kovács (Ουγγαρία) 2010- 2013
Lascelle Barrow (Ηνωμένο Βασίλειο) 2013 – 2015
Yaşar Gűvenen (Τουρκία) 2015 – 2017
Christian Duyckaerts (Βέλγιο) 2017 – 2021
Christophe Aussenac (Γαλλία) 2021 – 2025
Daniel Sunderland (Μεξικό) 2025 – 2028

Γενικοί Γραμματείς της FESPA
N Schenkman (Κάτω Χώρες) 1962 – 1963
B de Die (Κάτω Χώρες) 1963 – 1977
J van de Hšrst (Κάτω Χώρες) 1977 – 1978
R de Ruijter (Κάτω Χώρες) 1978 – 1981
G Wilson (Ηνωμένο Βασίλειο / Βέλγιο) 1981 – 1989
D Down (Ηνωμένο Βασίλειο) 1989 – 1999
N Steffens (Ηνωμένο Βασίλειο) 2000 – 2013

S Holt (UK) 2014 –

Κάτοχοι του βραβείου FESPA Merit Award

απονέμεται για εξαιρετικές υπηρεσίες στη μεταξοτυπία ή στη FESPA
I Back (Ολλανδία)
W Frick (Γερμανία)
E Hartfeld Johansson (Σουηδία)
R Levisson (Κάτω Χώρες)
J Peters (Βέλγιο)
D Down (Ηνωμένο Βασίλειο)
E Hartvedt (Νορβηγία)
M Caza (Γαλλία)

Εκθέσεις FESPA

1963 Παρίσι
1966 Ζυρίχη
1968 Λονδίνο
1970 Αμβούργο
1973 Άμστερνταμ
1975 Μιλάνο
1979 Άμστερνταμ
1984 Άμστερνταμ
1988 Άμστερνταμ
1992 Άμστερνταμ
1996 Λυών
1999 Μόναχο
2002 Μαδρίτη
2005 Μόναχο
2007 Βερολίνο
2010 Μόναχο
2013 Λονδίνο
2015 Κολωνία
2017 Αμβούργο
2018 Βερολίνο
2019 Μόναχο
2021 Άμστερνταμ
2022 Βερολίνο
2023 Μόναχο
2024 Άμστερνταμ
2025 Βερολίνο

2005, 2007 & 2009 FESPA Ινδία

2008 & 2009 FESPA Μεξικό

2006 & 2009 FESPA Digital Amsterdam
2008 FESPA Digital Geneva
2011 FESPA Digital Hamburg

2008 FESPA Asia Pacific

Ενημερωτικό δελτίο FESPA World

ΤοFESPA World Newsletter, προσφέρει τα τελευταία χαρακτηριστικά, τα νέα του κλάδου, τα blogs, τα δελτία τύπου και τα podcasts που αφορούν την κοινότητα των εκτυπώσεων. Το περιεχόμενο καλύπτει ένα ευρύ φάσμα τομέων, όπως η μεταξοτυπία, η ψηφιακή εκτύπωση, η εκτύπωση υφασμάτων και άλλα. Εγγραφείτε εδώ για να λαμβάνετε το δωρεάν μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο που διατίθεται στα αγγλικά, γερμανικά και ισπανικά.