'N Algemene taal om te druk?

Dr David Penfold, Edgerton Publishing Services - voorheen senior lektor aan die University of the Arts (Londen) en besoekende genoot aan die Nottingham Business School - oor standaardisering van drukvoorwaardes.

Vertel ons van u werk aan die ISO / TC 130-komitee (druk- en grafiese tegnologieë) ...

Ek is sameroeper van Werkgroep 1 (terminologie). Die belangrikste aktiwiteit van WG1 was al 'n paar jaar die ontwikkeling van die proefleesstandaard ISO 5776, wat standaardproefkorreksie-tekens vir alfabetiese en logografiese tale (Chinees en Japannees) bevat. Dit word nou hersien om Koreaans in te sluit, wat 'n alfabetiese en sillabiese taal is. Ek moet beklemtoon dat ek nie een van hierdie tale praat nie, maar dat daar kundiges in die werkgroep is wat moedertaalsprekers is.

WG1 het ook die taak aanvaar om die terme en voorwaardes wat gebruik word in standaarde wat deur die ander werkgroepe in ISO / TC 130 ontwikkel is, te standaardiseer om die aantal definisies vir dieselfde term te verminder en om die ander WG's te help wanneer dit nodig is. om 'n term te definieer. Daar is ISO-reëls vir definisies en ons probeer ook om alle definisies aan te pas by hierdie reëls. Ons is tans in 'n tussentydse stadium wanneer ons kyk na wat beskryf kan word as 'n kern stel terme, wat ons op die ISO / TC 130-webwerf kan plaas en beskikbaar kan stel vir vertaling in ander tale as Engels.

David Penfold

Ek is ook 'n lid van WG12 (post-press), hoewel ek nie regtig 'n kundige op hierdie gebied is nie. Dit sal goed wees as meer mense wat ervare is in hierdie gebied, as vervaardigers of as gebruikers van afwerkingstoerusting, daadwerklik deelneem aan die ontwikkeling van standaarde op hierdie gebied.

Ek is 'n lid van Task Force 3, wat 'n paar jaar gelede op die been gebring is om na die toekomstige rigting van ISO / TC 130 te kyk. Dit het onlangs 'n hersiening van die strategiese sakeplan vir ISO / TC 130 voltooi en is ook verantwoordelik vir die relatief nuwe ooreenstemmende webwerf.

Wat is die geval vir die standaardisering van die terminologie in drukwerk?

Afgesien van die kwessies wat ek hierbo genoem het, beteken die standaard terminologie dat almal weet waarna verwys word as 'n spesifieke term gebruik word.

Wat is die probleme? Waarom is dit nog nie gedoen nie?

Daar is moontlike probleme as 'n term verskillende dinge vir verskillende mense beteken. Om standaard definisies te hê (miskien meer as een vir 'n bepaalde term), moet die situasie duideliker wees. En dit is gedoen; enkele jare gelede is ISO 12637 vervaardig, waarin terme gedefinieer word. Daar is egter baie terme wat nie in daardie standaard was nie, en ook baie definisies wat verskil van die standaarde. Die huidige werk is 'n poging om dit op datum te bring, maar dit is nie 'n gebied wat baie as 'n prioriteit beskou nie.

Sal dit in die toekoms toenemend 'n probleem word? Is daar voorbeelde van algemene misverstande?

Dit is al 'n probleem, alhoewel wat meer nodig is 'n taksonomie of 'n ontologie (wat ek graag wil sien dat WG1 ontwikkel). Die rede hiervoor is nie net tegnies nie, hoewel dit nuttig sou wees om 'n spesifieke term in konteks te sien, maar dit hou ook verband met persepsies oor die bedryf. Daar is geen standaard-industrie-klassifikasiekode (SIC) vir die drukkersindustrie as geheel nie, alhoewel dit 'n bedryf met een van die grootste omset is, word dit nie deur regerings en ekonomiese statistieke as 'n groot bedryf beskou nie. Hierdie probleem word nou aangespreek deur 'n groep in die VSA wat 'n basiese taksonomie wil produseer, sodat dit duidelik is watter aktiwiteite as deel van die drukkersektor ingesluit moet word.

Daar is dus misverstande, maar nie soveel van die tegnologie nie. Sommige konsepte, veral met betrekking tot kleur, is moeilik om te verstaan en soms kontra-intuïtief, maar die gebrek aan begrip in die breër wêreld is ernstiger. Mense waardeer dit nie dat drukwerk wissel van gebiede soos kleurbestuur en die chemie van inktegnologie tot die druk van groot gebouvelle nie, en hoewel digitale tegnologieë en elektroniese publikasies groot vordering gemaak het in die uitgewersbedryf, is drukwerk alles -dringend en 'n deel van elkeen se lewe.

Standaardisering van terminologie kan uiteraard net 'n klein bydrae lewer tot die oplossing van hierdie probleem, maar dit moet vanselfsprekend wees dat, tensy almal saamstem waaroor gepraat word, daar altyd die moontlikheid van verwarring bestaan.

Is daar tale wat moeilik is om tegniese terme te kommunikeer, of tegnieke wat moeilik is om te kommunikeer?

Ek is nie 'n taalkundige nie, dus is ek nie seker dat ek die eerste deel van hierdie vraag kan beantwoord nie, behalwe om te sê dat onder die lande wat tot ISO / TC 130 behoort (ongeveer 25 - hoofsaaklik natuurlik lande met beduidende drukwerk) bedrywe), loop die ontwikkeling van standaarde redelik glad. Alhoewel die standaarde in Engels ontwikkel is, gebruik hulle soms die standaard uit die een of ander land (nie oorspronklik in Engels nie) as basis, dus blyk dit dat daar 'n algemene begrip van die veld onder hierdie lande is.



Soos op enige ander gebied, moet sommige begrippe redelik diep begryp word. Ek het kleur hierbo genoem, en daar is ook kwessies wat verband hou met die uitruil van data en soortgelyke onderwerpe wat 'n tegniese agtergrond benodig. Net so benodig die praktiese aspekte van drukwerk opleiding, maar dit val buite die bestek van standaardontwikkeling.

Aangesien daar internasionale tekens vir proeflees is, is daar iets soortgelyks vir drukwerk?

Natuurlik is daar in letterdrukkery 'n baie nouer verband tussen die uitleg van die bladsy en die druk daarvan as in die meeste drukmetodes wat tans gebruik word, wanneer 'n digitale lêer verskaf word en effektief 'n beeld geskep word wat na die substraat. Vroeë bewyskorreksie-tekens het dus drukprobleme gedek.

Die punte in ISO 5776 dek slegs teks, en daarom kan daar standaardpunte ontwikkel word vir die regstelling van foute in beeldweergawe, maar selfs hier word gewoonlik nie die drukwerk reggestel nie. Dieselfde geld vir verkeerde opleggings, verkeerde bladsy-kantlyne, verkeerde ruggraatwydtes op boeke en baie ander foute wat in verskillende soorte druk voorkom.

Presies hoe 'n mens internasionale regstellingsimbole vir drukwerk sou ontwikkel, is nie duidelik nie en ek het nog geen vraag hierna gesien nie. As so iets ontwikkel sou word, sou die eerste fase wees om die soorte foute wat voorkom, te definieer. Tensy daaroor 'n ooreenkoms kan kom, is dit onmoontlik om maniere te ontwikkel om die foute aan te dui.