Co zrobić, jeśli obraz, którego klient naprawdę chce użyć, będzie wyglądał okropnie przy żądanym współczynniku powiększenia? Simon Eccles dowiaduje się więcej.

Bardzo duże fototapety drukowane na zamówienie, lightboxy soft signage i tapety to coraz bardziej popularne zastosowania grafiki wielkoformatowej. Wykonane prawidłowo, mogą wyglądać oszałamiająco jako plakaty, murale i tapety. Jednak w przeciwieństwie do obrazów na billboardach i wielu plakatach, grafiki te są często oglądane z bardzo bliska, czy to celowo, czy przypadkowo.

Oznacza to, że projektanci muszą zwracać szczególną uwagę na oryginalną rozdzielczość obrazu, ponieważ obraz, który wygląda świetnie na ekranie, może skończyć jako postrzępiony bałagan, gdy zostanie rozdmuchany w celu pokrycia ściany. Nie jest to kwestia wielkoformatowych drukarek atramentowych produkujących stosunkowo niskie rozdzielczości druku, ponieważ większość z nich jest więcej niż wystarczająco dobra do pracy z muralami, pod warunkiem, że oryginalny plik obrazu jest odpowiedni do tego celu.

W tej parze historii przyjrzymy się, dlaczego obrazy fotograficzne mogą nie działać w bardzo dużych rozmiarach i jak współpracować z fotografami i projektantami, aby zapewnić, że dostarczone obrazy mają największą szansę na dobry wygląd. Co zrobić, jeśli obraz, którego klient naprawdę chce użyć, będzie wyglądał okropnie przy żądanym współczynniku powiększenia?

Przede wszystkim zapytaj, czy jest to oryginalny plik obrazu, a jeśli nie, czy możesz go otrzymać? To może zadziałać, o ile nie zastosowano edycji obrazu w niskiej rozdzielczości, ale nie w wysokiej rozdzielczości.

Jeśli nie ma dostępnego obrazu o lepszej rozdzielczości, należy wyjaśnić, że będzie on wyglądał okropnie, jeśli zostanie wydrukowany w obecnej postaci, ale istnieją pewne techniki, których można użyć, aby go poprawić. Aby to potwierdzić bez ponoszenia kosztów drukowania całych murali, aby udowodnić swoją rację, użyj małej drukarki biurkowej, aby wydrukować małe sekcje ważnych szczegółów na obrazie przy tym samym współczynniku powiększenia, aby pokazać, jak będzie wyglądać przed i po zastosowaniu magicznego dotyku.

Następnie powiedz im, ile zapłacisz za poprawienie tego obrazu i miejmy nadzieję, że następnym razem wyślą ci lepszy obraz.

Oto kilka obejść. W części 1 omówiono kwestie rozdzielczości obrazu na zdjęciach, a w części 2 „artefakty” i sposoby ich kontrolowania.

Dlaczego piksele mają znaczenie

Fototapeta wygląda świetnie z przeciwnej strony łazienki.

Niedawny pobyt w hotelu w Anglii był doskonałym przykładem świetnego pomysłu, który mógł być jeszcze lepszy. Hotel niedawno zainstalował wielkoformatowe malowidła ścienne wydrukowane na 2-metrowych plastikowych panelach nad wannami w swoich pokojach.

Było sześć różnych lokalnych scen, a jeśli udało ci się je wszystkie zaznaczyć, mogłeś wygrać darmową noc. Nie było jasne, czy trzeba było zaprzyjaźnić się z co najmniej pięcioma innymi gośćmi, aby móc sprawdzić również ich łazienki.

Chociaż druk i instalacja były doskonałe, panele zostały zainstalowane na ścianie obok wanny, oczywiście w moim pokoju. Z drugiej strony łazienki obraz wyglądał świetnie. Ale podczas korzystania z wanny lub prysznica oczy znajdowały się około 30-40 cm od fototapety.

Z tej odległości kwadratowe piksele tworzące oryginalny obraz cyfrowy były bardzo oczywiste – miały tylko około 1 mm kwadratowego, ale artefakty kompresji i powiększenia pliku sprawiły, że były znacznie bardziej widoczne, niż można by się spodziewać.

Zapewnienie bardzo drobnych szczegółów, które działają we wszystkich odległościach na malowidle ściennym, nie jest łatwe do osiągnięcia (choć nie niemożliwe przy użyciu gigapikselowych technik łączenia wielu obrazów, a co za tym idzie ogromnych plików w zakresie gigabajtów – więcej informacji można znaleźć na stronie www.gigapan.com).

Istnieje jednak szczęśliwy środek, który wykorzystuje bardziej konwencjonalne obrazy, ale minimalizuje piksele, dzięki czemu są one mniej widoczne z bliska. Daje to coś, co większość ludzi uznałaby za „wystarczająco dobrą” jakość obrazu podczas oglądania z bliska i doskonałą jakość z daleka.

Zacznij od właściwej rozdzielczości

Problem polega na tym, że fotografowie i projektanci często nadal nie rozumieją zależności między oryginalną liczbą pikseli obrazu, jego wyglądem na ekranie komputera, a rzeczywistą rozdzielczością po wydrukowaniu w ostatecznym rozmiarze.

Najlepszym rozwiązaniem na początek jest upewnienie się, że dysponujesz dużą rozdzielczością. Prawie wszystkie nowoczesne aparaty cyfrowe, a nawet większość telefonów komórkowych ma wystarczającą rozdzielczość, aby drukować do formatu A3 bez żadnych problemów z jakością. Wiele nowoczesnych lustrzanek cyfrowych rejestruje 24 miliony pikseli, zwykle jako siatkę 6000 x 4000 pikseli. Niektóre mogą rejestrować 32 lub 50 milionów pikseli, ale są one rzadsze i bardzo drogie.

Jeśli obraz o rozdzielczości 24 megapikseli zostałby użyty bez przycinania do naszego 2-metrowego muralu łazienkowego, wówczas ostateczna rozdzielczość wyniosłaby 3 piksele na mm (co daje 76,2 dpi), co według moich testów wyglądałoby na nieco rozmyte w zbliżeniu, ale nie na wyraźnie rozpikselowane.

Oryginalny obraz na fototapecie w hotelowej łazience musiał mieć około 2000 pikseli wysokości i prawdopodobnie około 1300 pikseli szerokości, co daje oryginalną rozdzielczość 2,6 megapiksela. Jest to mniej więcej rozdzielczość dziesięcioletniego telefonu komórkowego, więc prawdopodobnie oryginał został przycięty lub ktoś naprawdę nie rozumiał, jak działa rozdzielczość w druku.

Na wypadek, gdyby ktoś pomyślał, że wybrałem jednorazowy niefortunny przykład z łazienką, niedawno widziałem coś o niemal identycznej rozdzielczości na plakacie A2 POS przeznaczonym do oglądania z bliska w moim lokalnym Tesco, części największej sieci detalicznej w Wielkiej Brytanii, z ogromnym budżetem promocyjnym.

Sprawdzanie powiększeń

Wszyscy wiemy, że klienci zawsze mają rację, ale można również spróbować ich edukować, aby to, co dostarczają, faktycznie działało w dużym powiększeniu. Większość projektantów będzie miała Photoshopa lub jego odpowiednik, więc najłatwiejszym sposobem, aby im pomóc, jest powiedzenie im, gdzie szukać.

Alternatywnie możesz naprawić go we własnym zakresie, mając nadzieję, że wynegocjowałeś z klientem dodatkową opłatę za poprawki.

Oto jak sprawdzić i naprawić rozdzielczości, wraz z instrukcjami dla dowolnej najnowszej wersji programu Photoshop, w tym najnowszej CC 1017.

Najlepiej jest pracować na kopii obrazu na wypadek błędów. Najpierw przytnij obraz do widoku, który chcesz wydrukować. Następnie przejdź do menu Obraz/Rozmiar obrazu (na zdjęciu). Zauważ, że informuje ono o liczbie pikseli u góry.

Upewnij się, że pole wyboru Resample nie jest zaznaczone. Teraz wpisz ostateczny rozmiar obrazu – wysokość lub szerokość, w dowolnych jednostkach wyświetlanych obok pola. Spowoduje to wyświetlenie ostatecznej rozdzielczości wydruku w „dpi”, czyli w pikselach na cal. Jeśli wolisz, możesz przełączyć wyświetlanie na cm.

W naszym przykładzie nieprzycięte zdjęcie krajobrazowe o rozdzielczości 24 mp zostanie wydrukowane w rozdzielczości 76,2 dpi, jeśli zostanie powiększone do 2,0 m szerokości, lub 50,8 dpi dla wysokości 2,0 m. Jest to prawdopodobnie wystarczające dla większości potrzeb. Idealnym rozwiązaniem byłoby drukowanie zdjęć w rozdzielczości 360 dpi lub wyższej w przypadku małych wydruków, ale oznaczałoby to, że rozmiar pliku o rozdzielczości 24 MP wynosiłby 1,04 GB. To naprawdę spowolniłoby drukarkę Rip bez żadnej szczególnej korzyści. Kompromisem może być 150 dpi, co daje plik obrazu o rozmiarze 266 MB i szerokości 2,0 m.

Zmiana rozmiaru

Konfiguracja wydruku o szerokości 2 metrów w programie Photoshop. Obraz o rozdzielczości 24 megapikseli jest zmniejszany do rozmiaru wyjściowego 150 pikseli na cal.

Proces dodawania dodatkowych pikseli w celu zwiększenia rozdzielczości zdjęcia jest zwykle nazywany ponownym próbkowaniem lub interpolacją. Menu Rozmiar obrazu programu Photoshop zawiera elementy sterujące do powiększania lub zmniejszania liczby pikseli, próbując jednocześnie uniknąć artefaktów, takich jak postrzępione ukośne linie i posteryzacja tonów.

Aby powiększyć, upewnij się, że pole wyboru Resample jest zaznaczone (tj. zaznaczone) i wpisz zarówno żądany ostateczny rozmiar wydruku, jak i żądaną rozdzielczość (np. 150 dpi). jeśli twoja wersja Photoshopa jest dość aktualna, wyświetli się rozwijane menu z listą opcji. W przypadku powiększenia dostępne są opcje „Wygładzanie dwusześcienne” lub „Zachowaj szczegóły”.

Wybór zależy od zawartości obrazu, więc można poeksperymentować z podglądem. Zachowaj szczegóły może na przykład powodować pikselizację nieba lub twarzy, ale oferuje suwak, aby spróbować to zmniejszyć.

Gdy będziesz zadowolony, kliknij OK, a rezultatem będzie plik o wyższej rozdzielczości, ale także o większym rozmiarze.

Kilka lat temu istniał zdrowy rynek programów do powiększania obrazów, takich jak Genuine Fractals, które były często używane do wydruków wielkoformatowych. Wykorzystują one sprytne narzędzia matematyczne, ale stały się mniej potrzebne, ponieważ wbudowana interpolacja Photoshopa jest obecnie wystarczająco dobra dla większości ludzi. Istnieje kilka darmowych witryn do zmiany rozmiaru obrazów online, ale są one przeznaczone głównie do skalowania dużych zdjęć do małych rozmiarów na potrzeby Internetu lub urządzeń mobilnych.

On1 nadal sprzedaje aktualną wersję Genuine Fractals, obecnie nazywaną Resize 10, za około 72 euro. Program działa samodzielnie lub jako wtyczka do Photoshopa. Poza narzędziami do powiększania i poprawiania, posiada on także funkcje przyjazne dla dużych formatów, w tym rozszerzenie krawędzi Gallery Wrap i sposób dzielenia obrazów na osobne kafelki w celu uzyskania wielu wydruków obok siebie. Posiada również setki ustawień wstępnych dla różnych kombinacji drukarek/rozmiarów.

Trzeba przyznać, że trzeba się mocno przyjrzeć, aby dostrzec jakąkolwiek różnicę w jakości między Resize a tym, co Photoshop CC 2017 może zrobić standardowo podczas powiększania, ale niektórzy twierdzą, że działa lepiej, gdy jest półtonowany do drukowania.

Stosunkowo niedawny trend na tanie aplikacje do pobrania dla komputerów głównego nurtu (nie tylko telefonów) zaowocował wprowadzeniem Affinity Photo firmy Serif Software dla systemów MacOS i Windows. Kosztuje ona zaledwie 56 euro i jest wiarygodną alternatywą dla Photoshopa z obsługą CMYK, zarządzaniem kolorami ICC itp.

Najnowsza wersja 1.5 ma ulepszone narzędzia interpolacji i teraz wykorzystuje techniki, w tym Nearest Neighbour, Bilinear, Bicubic, Lanczos 3-taps (rozłączne i nierozłączne). Lanczos jest uważany za najostrzejszy do powiększania. Może obsługiwać ogromne pliki do 256 000 x 256 000 pikseli, teoretyczny limit dla 16-bitowej precyzji, co odpowiada 65 536 megapikselom.

Wystarcza to na 18-metrowy baner w rozdzielczości 360 dpi, choć znalezienie czegokolwiek, co poradziłoby sobie z takimi rozmiarami plików, byłoby nie lada wyzwaniem. Photoshop twierdzi, że może osiągnąć 300 000 x 300 000 pikseli, choć obie te liczby są prawdopodobnie akademickie w prawdziwym świecie.

Obrazy źródłowe

Ten skan z oryginalnej przezroczystości 35 mm pokazuje ziarno filmu, które byłoby widoczne na wydruku wielkoformatowym.

W dzisiejszym świecie druku wiele fotografii zostało zrobionych aparatami cyfrowymi, a nasza historia tutaj w większości zakłada to. Jednak w bibliotekach i kolekcjach osobistych wciąż znajduje się wiele zdjęć, które zaczęły życie jako negatywy i pozytywy filmowe lub odbitki.

Nie będziemy tutaj zagłębiać się w kwestie ich skanowania, ale warto zauważyć, że mają one takie same problemy z rozdzielczością, jak w przypadku aparatów cyfrowych. Jeśli jest to zdjęcie stockowe z biblioteki, utkniesz z tym, na co został ustawiony oryginalny skaner, ale jeśli skanujesz film lub oryginał druku specjalnie dla swojego projektu, poproś o ustawienie wysokiej rozdzielczości.

Film ma ziarno, które staje się widoczne przy skanowaniu w bardzo wysokiej rozdzielczości i chociaż jest ono sugestywne w niektórych zastosowaniach, może być mniej pożądane w innych. Ustawienie rozdzielczości, które nie odtwarza ziarna (lub lekko je rozmywa na etapie Photoshopa) może być pożądane.

Podobnie małe odbitki fotograficzne często mają znacznie mniej szczegółów niż oryginalny film, więc nigdy nie uzyskasz dobrych rezultatów ze skanowania bez względu na rozdzielczość. Z drugiej strony odbitki w większym formacie (powiedzmy 10 x 8 lub 16 x 20 cali) często skanuje się lepiej niż filmy małoobrazkowe. Skanery A4 do komputerów stacjonarnych mogą skanować odbitki w formacie 10 x 8 cali, ale w przypadku większych odbitek może być potrzebny specjalistyczny skaner wielkoformatowy lub podwieszana kamera.

Sklepy detaliczne często lubią reprodukować stare fotografie z gazet przedstawiające ich lokalne obszary w przeszłości. Są one szczególnym przypadkiem i przyjrzymy się im osobno w następnym artykule na temat artefaktów.

W następnej historii przyjrzymy się plikom układu oraz niechcianym artefaktom obrazu i sposobom ich unikania, dlaczego grafika wektorowa działa przy każdym rozmiarze powiększenia oraz trochę zabawy ze starymi półtonami.