Kontynuując zeszłomiesięczny wywiad z Dominikiem Harrisem z CarbonQuota, poprosiliśmy go o głębszy wgląd w bardzo znane wyrażenie, które z pewnością każdy rozpozna: kompensacja emisji dwutlenku węgla.
Dominic wyjaśnił najpierw, że zbyt wiele firm z branży poligraficznej i innych sektorów używa terminu offset w sposób niezgodny z nauką o klimacie. Chociaż robi się to ze słusznych powodów, wiąże się to z wieloma debatami i cynizmem w społeczności ekspertów środowiskowych. W rzeczywistości Science Based Targets Initiative, światowy lider w zarządzaniu emisjami dwutlenku węgla, utworzony przez konsorcjum, w tym World Wildlife Fund, nie akceptuje offsetów jako sposobu na redukcję emisji dwutlenku węgla.
Do końca 2021 r. projekt o nazwie Voluntary Carbon Markets Integrity Initiative, któremu przewodzi Mark Carney, ma na celu opracowanie międzynarodowych wytycznych dla przedsiębiorstw. Zapewni to wiarygodność twierdzeń o osiągnięciu „neutralności węglowej” lub „zerowej wartości netto” przy użyciu kompensacji. Czekając na te wytyczne, postaramy się uzupełnić luki, aby pomóc w planowaniu.
Czym jest kompensacja?
Kompensacja emisji dwutlenku węgla jest ogólnym określeniem i, podobnie jak zero netto lub neutralność pod względem emisji dwutlenku węgla, może być nieprawidłowo stosowana w odniesieniu do programów, które nie są certyfikowane pod kątem zmniejszenia lub usunięcia dwutlenku węgla z atmosfery. Wiele programów sadzenia drzew lub ochrony istniejących lasów nie posiada niezależnej weryfikacji.
Bycie neutralnym pod względem emisji dwutlenku węgla poprzez stosowanie kompensacji oznacza, że dwutlenek węgla emitowany przez daną działalność (np. wytwarzanie produktu) jest obecnie anulowany poprzez redukcję lub usunięcie takiej samej ilości dwutlenku węgla. Powinno się to odbywać za pośrednictwem zweryfikowanych i identyfikowalnych programów offsetowych, które zapewniają, że redukcja emisji dwutlenku węgla jest rzeczywista i trwała.
Jakie jest najlepsze podejście dla naszych członków?
Kompensacja powinna następować wyłącznie po wyczerpującym programie redukcji emisji dwutlenku węgla, wyjaśnił Dominic. Głównym celem zrównoważonych przedsiębiorstw powinno być osiągnięcie ambitnego celu redukcji emisji dwutlenku węgla i stosowanie kompensacji tylko wtedy, gdy nie można usunąć pozostałych emisji dwutlenku węgla – kompensacja nie jest odpowiedzią, jest częścią historii!
Wyjaśnił również międzynarodowe standardy, których należy przestrzegać, rozważając offsetowanie. Na przykład, gdy organizacja chce stać się neutralna pod względem emisji dwutlenku węgla, kluczowe jest zastosowanie standardu PAS 2060, ponieważ pomaga to wykazać wiarygodność w wysiłkach na rzecz zarządzania i redukcji emisji gazów cieplarnianych.
Powinieneś także wybierać tylko kompensaty emisji dwutlenku węgla z programów najwyższej jakości, takich jak Gold Standard i VCS. Tego typu programy oferują podejście portfelowe, które wykorzystuje kilka inicjatyw, takich jak czyste piece kuchenne, czysta woda, biogaz i odnawialne źródła energii oraz niektóre programy leśne. Zmniejsza to ryzyko wzrostu cen, reputacji i braku dostępności. Programy te przyczyniają się również do szerszych korzyści społeczno-gospodarczych dla społeczności lokalnych, w tym zatrudnienia, poprawy zdrowia, różnorodności biologicznej i wielu innych czynników, które przyczyniają się do realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ.
Czy są inne opcje?
Duże firmy, takie jak sieci supermarketów, rzadko mówią o kompensacji i koncentrują swoje wysiłki na współpracy z dostawcami, którzy aktywnie zmniejszają emisję dwutlenku węgla. Jest to krytyczny obszar dla dużych marek, a ich oczekiwania wobec łańcuchów dostaw rosną z każdym dniem. W rzeczywistości Unilever oświadczył, że chce widzieć ślady węglowe na wszystkich ofertach i fakturach, które otrzymują, a to oczywiście oznacza, że ich dostawcy będą musieli znaleźć sposób, aby to zrobić!
Wynika z tego jasny przekaz: nasi członkowie powinni dążyć do ustalenia wartości bazowej i zmniejszenia emisji dwutlenku węgla jako najlepszego wyboru na drodze do zrównoważonego rozwoju.
Sadzenie drzew i programy ponownego dziczenia
Są one niezbędne do przywrócenia różnorodności biologicznej i pomagają zapobiegać potencjalnemu zniszczeniu przyrody z powodu działalności człowieka. Nie są one jednak zwykle uważane za neutralne pod względem emisji dwutlenku węgla w perspektywie krótkoterminowej, ponieważ może minąć kilkadziesiąt lat, zanim nowe drzewo zacznie usuwać dwutlenek węgla z atmosfery. Pod wieloma względami programy te są prezentem dla następnego pokolenia.
Ochrona lasów
Ponownie, są one niezbędne do zachowania istniejącej różnorodności biologicznej. Rzadko jest to jednak uznawane za prawdziwy offset spełniający standardy neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla, ponieważ wiele osób twierdzi, że las nie był zagrożony w pierwszej kolejności lub nie odwraca emisji dwutlenku węgla.