
Laurel Brunner vertelt hoe belangrijk het is dat drukkerijen een duurzaamheidsfunctionaris onder hun personeel hebben.
We hebben CEO’s, CTO’s, CMO’s, CFO’s en CPO’s. Waarom zijn er dan zo weinig CSO’s in drukkerijen en uitgeverijen? Chief Sustainability Officers, belast met het managen van de duurzaamheid van een bedrijf, hebben een uitgebreide en interessante functieomschrijving. Aan de ene kant zou je denken dat ze zich alleen zorgen maken over de milieudimensie van een bedrijf. Maar hun verantwoordelijkheden kunnen zich ook uitstrekken tot de algehele gezondheid van het bedrijf en het waarborgen van een duurzame toekomst. Welke prioriteit heeft en met welke marge, hangt af van het uitgangspunt.
In de drukkerij- en uitgeverijsector zijn de meeste bedrijven kleine tot middelgrote ondernemingen. Dit kan het duur maken om één persoon aan te stellen voor het managen van milieuduurzaamheid. En kleinere bedrijven zijn niet noodzakelijkerwijs uitgerust om de rol van een speciale CSO op lange termijn te ondersteunen. Het is verstandiger om de rol toe te voegen aan bestaande functies, zoals financiën of bedrijfsontwikkeling. De taak van de CSO is om de algehele missie en betrokkenheid van het bedrijf te stimuleren en duurzaamheidsprogramma’s te beheren. Maar in zo’n scenario bestaat het risico van focusverlies, dus de betrokkenheid moet absoluut zijn.
Het moet gezegd worden dat oprechte en actieve betrokkenheid bij duurzaamheid binnen drukkerijen en uitgeverijen en hun toeleveringsketens fragmentarisch is. Duurzaamheid wordt niet universeel gezien als een topprioriteit in de sector, dus het is relatief ongebruikelijk om het tot een kerntaak of verantwoordelijkheid te maken. Duurzaamheid bevindt zich op het randje van de visie van de meeste managers, ook al kan het hele bedrijf initiatieven om een duurzamere organisatie en onderneming te ontwikkelen op prijs stellen. Helaas is het nog steeds meer theoretisch dan reëel. Maar hoe groot of klein de organisatie ook is, alle bedrijven zouden het beperken van milieueffecten centraal moeten stellen.
Hoe individuen die hiermee belast zijn dit voor elkaar krijgen, hangt af van de mate van ondersteuning die het senior management en andere belanghebbenden bieden. Het verkrijgen en kwantificeren van de juiste steun is uiteraard de eerste stap, samen met het vastleggen van het budget. Daarna moet een CSO in staat zijn om de duurzaamheidsdimensies van al het bedrijfsbeleid volledig in te schatten, van HR tot sales en supply chain management. Ze moeten ook voorbereid zijn op voortdurende en vaak behoorlijk vervelende kennisontwikkeling. Conceptontwikkeling plus vastberadenheid om bestaande gewoonten te verbeteren en veranderingen door te voeren is misschien wel het moeilijkste deel van de functie: het moet effectief en verantwoordelijk zijn. Nieuwe ideeën voor meer duurzaamheid moeten ook voldoen aan bredere bedrijfsdoelstellingen en duurzaamheidsdoelen. Effectieve communicatie staat centraal in de rol van een CSO, vooral als het gaat om het verkopen van ideeën aan sceptische collega’s en leveranciers. Gelukkig is dit tweerichtingsverkeer, want er zijn maar weinig managers die het glibberige landschap van milieuregelgeving willen bijhouden. Als een bedrijf in meerdere rechtsgebieden actief is, wordt dat aspect van de rol zelfs nog belangrijker, zowel voor het bedrijf als voor de planeet.
Broninformatie: Dit artikel is geproduceerd door het Verdigris Project, een initiatief van de industrie om het bewustzijn van de positieve invloed van drukwerk op het milieu te vergroten. Dit wekelijkse commentaar helpt drukkerijen op de hoogte te blijven van milieunormen en hoe een milieuvriendelijke bedrijfsvoering kan bijdragen aan een beter bedrijfsresultaat. Verdigris wordt ondersteund door de volgende bedrijven: Agfa Graphics, EFI, Fespa, Fujifilm, HP, Kodak, Miraclon, RicohSplashPR, Unity Publishing en Xeikon.