Laurel Brunner deelt de vooruitgang die is geboekt op het gebied van duurzaamheid in de printsector, met een speciale blik op ISO-normen en recycling.

Sinds de start van deze blog hebben we meer dan 500 artikelen gepubliceerd over duurzaamheid in de grafische industrie. Het doel is nog steeds om het bewustzijn van de impact van de industrie op het milieu te vergroten en om alle spelers in de toeleveringsketens van printmedia aan te moedigen om duurzaamheid serieus te nemen. Alleen met de betrokkenheid van alle spelers, zowel op individueel als op bedrijfsniveau, kan er een verschil worden gemaakt. Destijds leek het een ondankbare en zware taak, en dat is het ook geweest. Maar de tekenen zien er goed uit.

Welke vooruitgang hebben we geboekt met dit project? De belangrijkste benchmark is misschien wel het werk waar we bij betrokken zijn via standaardisatieorganisaties en printfederaties. De technische commissie voor grafische technologie van de International Standards Organisation (ISO) is al vele jaren zeer actief op verschillende gebieden, van PDF/X tot procesbesturing voor verschillende afdrukmethoden. In de afgelopen decennia hebben we enorme vooruitgang gezien in standaarden met betrekking tot bestandsverwerking en kwaliteitscontrole van kleuren. Over het algemeen zijn de drukkerijen en uitgeverijen veel efficiënter dan dertig jaar geleden. Voor het grootste deel is er gewerkt aan het verbeteren van gegevensbeheer en het vergemakkelijken van workflowautomatisering, die beide essentieel zijn voor winstgevendheid. Ze verminderen inefficiënties, maar dezelfde inspanningen verminderen ook afval om zowel ecologische als commerciële duurzaamheid te ondersteunen.

In 2009 werd een ISO TC130 werkgroep gevormd die zich bezighield met normen met betrekking tot de milieu-impact van drukwerk. Deze groep heeft talloze ISO-documenten ontwikkeld om drukwerk duurzamer te maken, niet in de laatste plaats op milieugebied. In de loop der jaren hebben we veel strijd geleverd om deze documenten door het consensusproces te krijgen dat de basis vormt van het ISO-werk. Gevestigde belangen hebben hard gewerkt om duurzaamheid in de industrie tegen te houden en om alles te doen wat nodig is om niet te hoeven investeren in systemen die verbeterde recyclingprocessen mogelijk maken. Maar uiteindelijk heeft de consensus gezegevierd.

Recycling blijft het moeilijkst te standaardiseren omdat het efficiënt doen afhangt van gemeenschappelijke sorteer- en verwerkingsmodellen. Dat hangt dan weer af van de motivatie van de consument en de beschikbaarheid van de juiste lokale diensten. Sommige landen, zoals Zweden, doen het geweldig en andere, zoals het Verenigd Koninkrijk, zijn een puinhoop. Wat we wel weten is dat de zich ontwikkelende druktechnologieën een veel genuanceerdere sortering en verwerking van drukwerk zullen vereisen als we de huidige percentages van succesvolle recycling willen handhaven. Hiervoor is gezamenlijke druk nodig op pulp- en papierfabrieken om hun faciliteiten te verbeteren, zodat ontinktingsprocessen werken voor alle vormen van drukwerk. We hebben een aantal kleine stappen genomen om dit mogelijk te maken, maar uiteindelijk is het aan de papierindustrie om voor haar eigen langetermijnbelangen te zorgen. Er is niet veel dat we kunnen doen om de oude rotten die nog steeds aan de touwtjes trekken te overtuigen, maar misschien zullen nieuwere, jongere generaties spelers de moed hebben om verandering te omarmen. De industrie en de planeet zijn ervan afhankelijk.

Broninformatie: Dit artikel is geproduceerd door het Verdigris Project, een initiatief van de industrie om het bewustzijn van de positieve invloed van drukwerk op het milieu te vergroten. Dit wekelijkse commentaar helpt drukkerijen om op de hoogte te blijven van milieunormen en hoe milieuvriendelijke bedrijfsvoering kan bijdragen aan een beter bedrijfsresultaat. Verdigris wordt ondersteund door de volgende bedrijven: Agfa Graphics, EFI, Fespa, Fujifilm, HP, Kodak, Miraclon, RicohSplashPR, Unity Publishing en Xeikon.