Mogelijkheden voor grootformaatprinters in etikettering

Nessan Cleary vertelt hoe etikettering een unieke kans kan zijn voor grootformaat printleveranciers die hun bedrijf willen uitbreiden en diversifiëren.

Etiketteren, wat meestal wordt gezien als een smal webformaat, lijkt misschien niet de meest voor de hand liggende richting voor een grootformaat drukkerij om zich op te richten. Toch hebben verschillende leveranciers de afgelopen jaren etikettenpersen getoond op de Fespa Expo. Etiketteren kan een relatief goedkope en eenvoudige manier zijn om uit te breiden naar de groeiende verpakkingsmarkt. Nog belangrijker is dat het verstandig is om het bedrijf te diversifiëren om een zekere mate van bescherming te bieden in moeilijke tijden, zoals ze zo vaak zijn!

Het is mogelijk om etiketten in kleine oplages te produceren op een grootformaat printer, maar dan moet je de etiketten nog stansen zodat ze kunnen worden afgepeld, en de meeste labeltoepassingen werken beter als de etiketten op een rol worden geleverd. Er zijn genoeg snijoplossingen die voor beide problemen kunnen zorgen. Maar boven een bepaald volume is het gewoon efficiënter om te investeren in een speciale productielijn voor etiketten, compleet met printen en converteren.

Het is algemeen bekend dat de oplage van etiketten afneemt, vooral omdat merken meer gerichte marketing en versiebeheer toepassen. De meeste etiketten worden nog steeds gedrukt op conventionele flexopersen met smalle rotatie, maar digitale etikettenpersen zijn de laatste tien jaar steeds gebruikelijker geworden. De laatste tijd zijn er ook een aantal hybride persen, waarbij digitaal drukken wordt toegevoegd aan een flexopers, of waarbij een beperkt aantal flexo-eenheden voor steunkleuren wordt toegevoegd en wordt omgezet naar een digitale pers. De pandemie heeft ook de aantrekkingskracht van digitaal drukken vergroot, omdat bedrijven zo snel hun productmix konden wijzigen ten gunste van voedsel en medicijnen tijdens de verschillende lockdowns die we allemaal moesten doorstaan.

Er is ook een groeiende cross-over tussen etiketten en verpakkingen met een trend om kleine verpakkingstoepassingen zoals zakjes op smalbandpersen uit te voeren. Dit heeft ertoe geleid dat etikettenpersen breder worden om meer soorten verpakkingen te kunnen verwerken. De meeste digitale etikettenpersen kunnen substraten aan tot ongeveer 340 mm breed. Sommige digitale machines kunnen breder, tot ongeveer 510 mm, en deze trend zal zich alleen maar voortzetten. U zult echter goed moeten nadenken over de conversieapparatuur om hiervan te kunnen profiteren.

Een ander probleem is het kleurengamma. Bij etikettering worden, net als bij verpakkingen, meestal veel steunkleuren gebruikt zodat merken hun kleuren nauwkeurig kunnen specificeren. Dit resulteert echter in een bepaalde hoeveelheid voorbereidingstijd tussen de opdrachten op een flexopers om de cilinders uit te wassen en de steunkleuren te vervangen. Omdat digitale persen voor elke opdracht dezelfde inktset gebruiken, is er maar heel weinig voorbereidingstijd tussen de opdrachten, wat een van de grootste voordelen van een digitale pers is. De meeste digitale persen kunnen een vrij breed kleurengamma produceren met de vier proceskleuren, maar sommige bieden ook extra kleuren, meestal oranje, groen en violet. De meeste etikettenpersen bieden ook witte inkt, wat essentieel is voor het afdrukken op donkere etiketten en transparante etiketten voor de steeds populairdere no-label look.

Printtechnologie voor etiketten

De conventionele flexopersen buiten beschouwing gelaten, zijn er verschillende digitale technologieën om uit te kiezen. De meest voor de hand liggende is inkjet met één doorgang, waarbij de meeste van de huidige inkjetpersen UV-uithardende inkten gebruiken die kunnen afdrukken op de meeste verschillende etiketsubstraten die beschikbaar zijn zonder dat ze verder behandeld hoeven te worden. Er zijn veel verschillende leveranciers die inkjetpersen maken, waaronder conventionele flexofabrikanten zoals Gallus en Bobst, maar ook gevestigde digitale spelers zoals Durst, Domino, Epson en Screen. Er zijn ook nieuwkomers zoals het Chinese bedrijf Flora en de Indiase fabrikant Monotech. De oudere machines draaien op snelheden van rond de 50mpm, maar de bovengrens van dit segment kan 80 tot 100mpm bereiken.

Veel leveranciers van digitale etikettenpersen werken aan de ontwikkeling van waterhoudende inkten voor etikettenpersen. Dit komt deels omdat de etikettenindustrie zich meer bewust wordt van haar ecologische voetafdruk, maar ook omdat inkten op waterbasis geschikter zijn voor voedselverpakkingen. Verschillende leveranciers hebben instapmodel etikettenpersen ontwikkeld die gebruik maken van Memjets thermische printkoppen en inkten op waterbasis, maar deze vereisen een coating voor synthetische papiersoorten. Canon heeft een prototype getoond, de LabelStream 2000, die thermische printkoppen gebruikt in combinatie met waterinkten. Deze zou volgend jaar beschikbaar moeten zijn. Epson verkoopt ook de SureColour L-4733A/W, die een harsinkt op waterbasis gebruikt en CMYK plus oranje en groen biedt met optioneel wit. Dit is echter geen single pass machine en is beperkt tot 8,2 ppm.

Het belangrijkste alternatief voor inkjet is toner, dat veel minder kieskeurig is dan inkjet als het gaat om substraten. Xeikon, dat een vroege speler was op de digitale etikettenmarkt, heeft de Cheetah-serie etikettenpersen ontwikkeld op basis van droge toner elektrofotografie, die vijf kleuren heeft en 42 mm per minuut kan verwerken. Xeikon heeft ook een variant ontwikkeld, de Titon, die vooral gericht is op verpakkingen. Xeikon heeft zich ingedekt en verkoopt ook de Panther serie UV-inkjet etikettenpersen.

Konica Minolta heeft de droge tonermotoren van zijn productieprinters gebruikt als basis voor de ontwikkeling van de AccurioLabel serie vlakpersen. Deze zijn kosteneffectief maar ook robuust genoeg om continu in meerdere ploegen te werken. Het zijn niet de snelste machines, maar ze zijn geschikt voor zeer kleine oplages, zodat de duurdere persen voor langere oplages kunnen worden gebruikt.
Dan is er nog de vloeibare toneraanpak die HP Indigo verkiest, die zowel speciale smalband etikettenpersen maakt zoals de 6K als de bredere 200K die ook op de verpakkingsmarkt is gericht. Van de nieuwste HP Indigo pers, de V12, wordt gezegd dat het de snelste digitale smalbandpers is die momenteel verkrijgbaar is, met een maximumsnelheid van 120 mm per minuut.

Het andere waar je rekening mee moet houden is de verwerking die nodig is om van de afdrukken labels te maken. Er zijn verschillende nabewerkingsstappen, zoals het stansen van de etiketten, lamineren en foliën. Er is veel voor te zeggen om te beginnen met een hybride pers waarbij alle druk- en nabewerkingsstappen inline worden uitgevoerd. Een speciale afwerkingslijn biedt echter meer flexibiliteit, vooral als u met meerdere etikettenpersen werkt. Dit is waar een multi-station verwerkingslijn zoals de Digicon 3 van ABG het beste tot zijn recht komt.

Concluderend is etikettering een relatief eenvoudige marktsector voor ervaren grootformaat gebruikers om in te diversifiëren. Het is ook een weg naar de verpakkingsmarkt, waar veel grootformaatprinters al naar kijken. Er is een keuze uit verschillende printtechnologieën, maar in de basis is het een kwestie van een evenwicht vinden tussen de productiviteit die je nodig hebt en de investering die je wilt doen.