De textielindustrie is wereldwijd de op vier na grootste industriële vervuiler en genereert enorm veel afval; in Europa wordt 87% van het textielafval verbrand. Om hier iets aan te doen, ontwikkelt ISO een nieuwe norm, ISO 22067-3. Deze norm biedt hulpmiddelen voor de toeleveringsketen van textiel en schoenen om de milieuverantwoordelijkheid van alle drukprocessen te communiceren en te verbeteren.

Een van ’s werelds ergste industrieën als het gaat om negatieve milieueffecten is de textielindustrie. De sector is notoir water- en energieverslindend en produceert een verbazingwekkende hoeveelheid afval. Als je kijkt naar het gebruik van primaire materialen en de uitstoot van broeikasgassen, is de textielindustrie de op vier na grootste industriële sector als het gaat om de impact op het milieu. Volgens een rapport van het Europees Parlement wordt slechts ongeveer 1% van de gebruikte kleding in Europa gerecycled tot nieuwe kleding. Blijkbaar gebruiken Europeanen bijna 26 kilo kleding per jaar en daarvan wordt maar liefst 11 kilo weggegooid. Een deel van deze afgedankte kleding wordt geëxporteerd naar landen buiten de EU, maar het grootste deel van dit afval wordt verbrand. Volgens het Europees Milieuagentschap wordt 87% van het textielafval verbrand. Op plaatsen waar textielafval toeneemt, maakt fast-fashion het nog erger. Maar dat is een ander verhaal. Ondertussen wordt er gewerkt aan het duurzamer maken van het printen van textiel.

ISO werkt aan een nieuwe norm, ISO 22067-3. Het idee is om hulpmiddelen te bieden die het drukgedeelte van textiel milieuvriendelijker kunnen maken. Deel drie van de serie Graphic technology – Requirements for communication of environmental aspects of printed products is exclusief gewijd aan textiel. Het document is bedoeld om drukkers een hulpmiddel te bieden voor het communiceren van de milieuaspecten van drukprocessen die worden gebruikt voor het bedrukken van textiel en schoeisel. Milieuaspecten zijn zaken die van invloed kunnen zijn op het milieu. Dit maakt het document relevant voor de gehele productieketen, inclusief drukprocessen en bedrukte versieringen. ISO 22067-3 heeft geen betrekking op processen voor het verven van stoffen, maar is van toepassing op alle drukmethoden, analoog of digitaal.

ISO 22067-3 wordt ontwikkeld omdat bij textielproductieprocessen enorme hoeveelheden hulpbronnen worden gebruikt. Ze zijn verantwoordelijk voor talrijke en complexe emissies in water en lucht, naast de grote hoeveelheden afval die al zijn vastgesteld voor Europa. Het bedrukken van textiel en schoeisel is een productieproces en moet als zodanig meer milieuverantwoordelijk worden gemaakt. De norm vat samen waar je rekening mee moet houden als je de milieuaspecten van producten en schoenen wilt communiceren.

effectieve processen. Alle deelnemers aan de toeleveringsketens voor de productie van textiel- en schoenendrukwerk zouden geïnteresseerd moeten zijn in dit werk, omdat hun klanten dat zullen zijn. Of dat zo is, valt nog te bezien. ISO 22067-3 is in ontwikkeling en zal naar verwachting volgend jaar worden gepubliceerd.

Foto door Engin Altundağ