Laurel Brunner vertelt hoe het Science Based Targets Initiative bedrijven wil helpen om hun eigen klimaatveranderingsprojecten te ontwikkelen. Momenteel zijn er meer dan 4000 bedrijven die het SBTi-model gebruiken. Laurel legt uit hoe de organisatie deze bedrijven kan helpen om hun uitstoot van broeikasgassen te verminderen.

Een nieuwe week, een nieuwe slimme poging om klimaatverandering tegen te gaan. Het Science Based Targets-initiatief (SBTi) heeft het particuliere, in tegenstelling tot het openbare, bedrijfsleven op haar vizier. De organisatie wil bedrijven helpen om ambitieuze klimaatactieprojecten te ontwikkelen. Meer dan 4000 bedrijven over de hele wereld werken met het SBTi-model.

SBTi gaat over het stellen van doelen die tegelijkertijd uitdagend en haalbaar zijn. Op die manier kunnen bedrijven hun milieueffecten verminderen zonder de dagelijkse levensvatbaarheid van hun commerciële activiteiten in gevaar te brengen.

De SBTi kan alle soorten bedrijven helpen om hun uitstoot van broeikasgassen te verminderen, ook bedrijven in de grafische sector, met behulp van de nieuwste klimaatwetenschap. Het model is gericht op het bereiken van de doelstelling van het Akkoord van Parijs van minder dan 2º C temperatuurstijging op aarde en idealiter minder dan 1,5º C boven pre-industriële niveaus. Dit is wat bedoeld wordt met ‘op wetenschap gebaseerde’ doelen, dus in theorie zal er een proces van voortdurende verbetering zijn in de resultaten van klimaatprojecten.

Het vijfstappenproces begint met commitment. Met behulp van het SBTi online dashboard dient een organisatie een commitment brief in waarin het doel van netto nul emissies wordt bevestigd. Bedrijven hebben vervolgens een paar jaar de tijd om hun doelen aan SBTi door te geven. De tweede fase is het gebruik van SBTi’s uitgebreide online hulpmiddelen om de doelen te ontwikkelen, die algemeen of sectorspecifiek kunnen zijn. Het opstellen van doelstellingen kan een beetje ontmoedigend lijken en dit is niet iets waar je je tijdens je lunchpauze doorheen wilt worstelen. SBTi biedt een heleboel hulpmiddelen, van een handleiding om aan de slag te gaan en een hulpmiddel voor het stellen van doelen tot een Checklist voor het valideren van MKB-doelstellingen. Je moet wel bereid zijn om tijd en middelen in het hele proces te steken.

De derde en vierde fase zijn het indieningsproces en de mededeling dat de doelstellingen van het bedrijf geaccepteerd zijn voor validatie door adviseurs die voor de SBTi werken. De laatste fase is het openbaarmakingsproces, waarbij het gecommitteerde bedrijf jaarlijks rapporteert over de voortgang van het behalen van de doelstelling. De rapportage kan plaatsvinden via jaarverslagen of, voor iets robuustere bedrijven, kunnen ze CDP, een liefdadigheidsinstelling zonder winstoogmerk, vragen om de voortgangsgegevens te controleren en te delen.

Het slechte nieuws is dat dit allemaal erg complex is. Het kost tijd en geld om verplichtingen te definiëren en na te komen. Het vergt ook expertise en toewijding die de aandacht kunnen afleiden van andere aspecten van het bedrijf. Dit is prima voor bedrijven met veel werknemers en divisies, en de ruimte binnen het bedrijf om een team aan te stellen dat werkt aan doelen en processen om deze te bereiken. Het is niet zo fijn voor kleine tot middelgrote bedrijven. Bedrijven met minder dan 250 werknemers, het grootste deel van de grafische industrie, zullen moeite hebben om ver te komen met de SBTi. Dat gezegd hebbende, is het zeker de moeite waard om er eens naar te kijken.

Broninformatie: Dit artikel is geproduceerd door het Verdigris Project, een initiatief van de industrie om het bewustzijn van de positieve invloed van drukwerk op het milieu te vergroten. Dit wekelijkse commentaar helpt drukkerijen om op de hoogte te blijven van milieunormen en hoe milieuvriendelijke bedrijfsvoering kan bijdragen aan een beter bedrijfsresultaat. Verdigris wordt ondersteund door de volgende bedrijven: Agfa Graphics, EFI, Fespa, Fujifilm, HP, Kodak, Miraclon, RicohSplashPR, Unity Publishing en Xeikon.