Laurel Brunner bespreekt het Global Reporting Initiative, dat organisaties en bedrijven helpt bij het rapporteren van hun milieueffecten.
Het is moeilijk te geloven dat we pas sinds een jaar of wat meer van GRI horen. Deze organisatie werd meer dan twintig jaar geleden opgericht om organisaties en bedrijven te helpen bij de rapportage van hun milieueffecten. In de loop der jaren heeft GRI een aanzienlijke impuls gekregen in de ontwikkeling van haar communicatieraamwerk. Het model stelt meer dan 10.000 bedrijven over de hele wereld in staat om hun duurzaamheidsstatus te rapporteren in een gemeenschappelijke taal.
De GRI-methode is gebaseerd op een driedelige set standaardrapportagemodellen: universeel, sector en onderwerpen. Universele standaardvereisten worden gebruikt om informatie te verstrekken over de verslaggevende organisatie en haar materiële onderwerpen, met behulp van de vereisten en principes van GRI. Dit is het startpunt voor verslaglegging, waardoor bedrijven kunnen bepalen wat belangrijk is bij het samenstellen van een verslag. Sectorstandaarden zijn in wezen een lijst van zaken die van belang zijn voor het verslag en zijn ontworpen om van toepassing te zijn op individuele industriële sectoren. Maar er zijn er nog geen voor de drukkerij- en uitgeverijsector. Gelukkig stelt het model bedrijven in staat om hun eigen prioriteiten te stellen.
En dan zijn er nog 33 Onderwerpen standaarden die de verwachtingen bevatten voor wat er gerapporteerd moet worden met betrekking tot een materieel onderwerp, zoals water en afvalwater of afvalverwerking. De drie standaarden samen moeten worden gebruikt voor een uitgebreide rapportage over de impact van een bedrijf op de economie, het milieu en de maatschappij. GRI heeft zijn best gedaan om een compleet en diepgaand rapportagemodel te bieden, maar de complexiteit van de aanpak kan overweldigend zijn. De meeste bedrijven die het aandurven, zullen dit modulaire systeem van onderling verbonden standaarden willen gebruiken om zich alleen op hun duurzaamheid te richten. Het gebruik van de GRI-tools kan het makkelijker maken om ESG-gesprekken (Environmental Social Governance) te voeren met klanten en andere belanghebbenden, ervan uitgaande dat ze niet in slaap vallen. Het implementeren van het GRI-model vergt inzet, niet in de laatste plaats om te leren hoe de drie in elkaar grijpende onderdelen in de praktijk werken.
De organisatie biedt ook een certificeringsprogramma en een wereldwijde gemeenschap voor individuen die ervaringen en ideeën willen delen. Er zijn workshops en audits om ervoor te zorgen dat op de juiste manier wordt voldaan aan de vereisten van de drie delen van de GRI-standaarden. En GRI heeft zijn eigen software om het rapporteren over duurzaamheid te vergemakkelijken.
GRI is een uitgebreid rapportagekader dat elke organisatie kan gebruiken voor het verzamelen en rapporteren van gegevens. Het is complex en dat moet ook wel, en het moet in de loop van de tijd worden geïmplementeerd om de vooruitgang te kunnen meten. Dit is geen snelle oplossing voor milieurapportage. Het moet veeleer centraal staan in het milieubeleid en de strategie van bedrijven om de gevolgen voor het milieu te beperken, dus het is noodzakelijkerwijs complex. Iedereen die denkt dat milieurapportage eenvoudig moet zijn, moet zijn inzicht in de enorme omvang van het probleem dat we allemaal proberen op te lossen, heroverwegen.
Broninformatie: Dit artikel is geproduceerd door het Verdigris Project, een initiatief van de industrie om het bewustzijn van de positieve invloed van drukwerk op het milieu te vergroten. Dit wekelijkse commentaar helpt drukkerijen op de hoogte te blijven van milieunormen en hoe een milieuvriendelijke bedrijfsvoering kan bijdragen aan een beter bedrijfsresultaat. Verdigris wordt ondersteund door de volgende bedrijven: Agfa Graphics, EFI, Fespa, Fujifilm, HP, Kodak, Miraclon, RicohSplashPR, Unity Publishing en Xeikon.