Clare Taylor geeft een update over wat verschillende landen over de hele wereld doen in hun regeringen om te streven naar een circulaire economie.
Een paar jaar geleden schreef ik over de circulaire economie en enkele nieuwe bedrijfsmodellen: over de noodzaak van innovatie in de manier waarop design wordt benaderd en de manier waarop bedrijven en overheden werken om te overleven in een wereld met eindige hulpbronnen maar een schijnbaar oneindige vraag ernaar; de noodzaak van een meer regeneratieve benadering, en een eerlijkere.
Het lijkt nu een goed moment om er nog eens naar te kijken, want Earth Overshoot Day 2023 is net voorbij. Dit is de datum waarop onze vraag naar grondstoffen tot nu toe gedurende het jaar groter wordt dan wat de aarde in dat jaar kan regenereren. In investeringstermen is dat het moment waarop we stoppen met leven van de rente en beginnen te eten van het kapitaal. In 1971 was het op 25 december; dit jaar was het 2 augustus. Een goede maand dus om de balans op te maken.
Ter herinnering: het doel van de circulaire economie is dat niets verloren mag gaan, dat er geen vervuiling mag ontstaan en dat natuurlijke systemen moeten worden hersteld. Het is een deel van het antwoord op deze overschrijding.
Beleid
Er gebeurt veel over de hele wereld. De EU heeft nu al een paar jaar een actieplan voor de circulaire economie en een controlekader, en dit jaar zijn daar enkele nieuwe indicatoren voor efficiënt gebruik van hulpbronnen en verbruik en nieuwe acties aan toegevoegd: Europese leden van deze industrie moeten zich ervan bewust zijn dat ze zich onder andere richten op de sectoren verpakking, plastic en textiel. Het VK heeft de intentie uitgesproken om door te gaan met de plannen voor een circulaire economie, ongeacht het vertrek uit de EU. De VS zijn iets later met hun plannen begonnen en richten zich momenteel vooral op recycling, maar hebben dit jaar een strategie gepubliceerd om plasticvervuiling te voorkomen en hebben plannen om elektronica, voedsel en organisch afval aan te pakken. Australië volgt een werkplan om in 2030 een circulaire economie te hebben. Chili, China, Japan en vele andere landen ondernemen actie. De boodschap is duidelijk – dit is een groeiend beleidsterrein en we kunnen verwachten dat er nog meer wetgeving en/of belastingen komen om het te laten werken, bestaande wetten over de hele wereld aan te vullen en samen te voegen om producenten te stimuleren wegwerp- of niet-recyclebare producten te ontwerpen en markten op te bouwen voor gerecyclede materialen.
Goed IT-nieuws is dat, als onderdeel van dit alles, er wereldwijd plannen zijn voor wetgeving op het gebied van het recht op reparatie, waarbij de implementatie in sommige delen van de wereld aan de gang is en in andere delen voorstellen worden gedaan. Dit beleid, dat op verschillende plaatsen uiteenloopt, is over het algemeen gericht op het voorkomen van verzegelde apparaten die niet toegankelijk zijn voor reparatie, het stoppen van ingebouwde veroudering en het garanderen van de beschikbaarheid van vervangende onderdelen en software-upgrades (indien van toepassing – het gaat om een breed scala aan consumentengoederen). Dit zal helpen om zowel e-waste als de vraag naar zeldzame aardmetalen en conflictmineralen te verminderen en moet de frustratie en de kosten voorkomen van het moeten vervangen van apparatuur in plaats van het uitvoeren van wat eenvoudige reparaties of upgrades zouden moeten zijn.
Veel bedrijven, vooral de grotere mondiale bedrijven, nemen de circulaire economie ook op in hun beleid. Dit jaar was het10 jaar geleden dat de Ellen MacArthur Foundation het CE100-programma lanceerde, dat bedoeld was om een ‘netwerk van 100 toonaangevende bedrijven wereldwijd samen te brengen om de ontwikkeling van en betrokkenheid bij nieuwe projecten voor de circulaire economie te vergemakkelijken’. Dit netwerk omvat nu steden, staten en de academische wereld, maar ook bedrijven, waaronder verschillende uit onze sector, en een circulaire economie-community voor kleinere organisaties.
Openbare aanbestedingen omarmen de circulaire economie nu al lang genoeg dat er veel casestudies beschikbaar zijn, waaronder een voor straatnaamborden in Malmö waar hergebruik en recycling deel uitmaakten van de aanbestedingsaanvraag.
Wat dit betekent voor uw bedrijf
Door naar je bedrijf te kijken en na te denken over wat je kunt doen om de circulariteit van je bedrijfsmodel te verbeteren – niet alleen producten – kun je voorbereid zijn op de toekomst en misschien wel een voorsprong nemen op klanten, zoals bij de winnaar van de aanbesteding in Malmö. De beweging in de richting van ‘goederen als een dienst’ groeit: de producent beheert, onderhoudt, renoveert, upgradet of vervangt zijn producten als dat nodig is, soms met behoud van eigendom, als onderdeel van een gecontracteerde dienst. Het is duidelijk dat dit niet voor alles zal werken, maar voor bijvoorbeeld vitrines en borden kan een slim ontwerp het mogelijk maken om elementen te vernieuwen met behoud van de behuizing.
Voor bedrijven die circulariteit willen verbeteren, of op zijn minst een levenscyclusbenadering voor hun producten willen hanteren, is er een ISO-norm die is ontworpen om te werken met een ISO 14001 managementsysteem, maar die net zo goed past in ISO 9001. ISO 14006:2020 Environmental management systems – Guidelines for incorporating ecodesign is een gids om een bedrijf te helpen bij elke fase, van de aankoop van materialen tot het ontwerp, de productie, de levering, de overwegingen voor tijdens het gebruik en de verwerking aan het einde van de levenscyclus.
Voor iedereen die meer wil weten over de circulaire economie of op zoek is naar ideeën en casestudies, is www.ellenmacarthurfoundation.org een uitstekende plek om te beginnen.
Afbeelding koptekst: Ellen MacArthur