
Laurel Brunner bespreekt het risico dat het concept van de circulaire economie wordt gebruikt voor greenwashing.
Of misschien ook niet. De circulaire economie is een enorm concept, dus het is begrijpelijkerwijs aantrekkelijk voor marketeers die niet echt verwachten dat hun doelpubliek meer doet dan onder de indruk zijn van de term. Maar als bedrijven zich op zijn minst bewust zijn van de circulaire economie, moet dat een goede zaak zijn. Ter herinnering: een circulaire economie is een economie waarin het afval van een proces de grondstof wordt voor een ander gerelateerd proces. Dat is een weliswaar simplistische definitie, maar hopelijk is het genoeg om je een idee te geven. Als je een meer volwassen definitie wilt, dan noemt de Ellen MacArthure Foundation een circulaire economie een “raamwerk voor systeemoplossingen dat wereldwijde uitdagingen zoals klimaatverandering, verlies van biodiversiteit, afval en vervuiling aanpakt”.
Hoezeer we greenwash ook verachten, je zou kunnen stellen dat elke druppel ervan een verschil kan maken en uiteindelijk kan bijdragen aan een breder milieubewustzijn. Daarom proberen we niet te zuchten als we het zoveelste persbericht lezen over ideeën om een circulaire economie te ondersteunen. Het herhalen van een boodschap zal uiteindelijk een verschil maken, zelfs als de boodschap klinkt als greenwash.
Actega, een fabrikant van speciale coatings, inkten, lijmen en afdichtingsmiddelen, heeft onlangs zijn plan om duurzamer te worden bekendgemaakt. Het bedrijf investeert, zoals de meeste verantwoordelijke bedrijven, in faciliteiten en onderzoek en ontwikkeling. Maar Actega werkt ook aan het behalen van niet nader genoemde “nieuwe milieucertificeringen” waaronder ISO 14001 voor milieubeheersystemen.
Het bedrijf stelt duurzaamheid centraal in zijn activiteiten, met name bij de ontwikkeling van nieuwe technologieën en producten. Het goede nieuws is dat Actega erkent dat we allemaal “moeten overstappen op duurzamere grondstoffen … om klimaatverandering tegen te gaan”, zoals Benjamin Lux, chief technology officer van Actega, het samenvat.
De heer Lux erkent dat “we ons moeten afvragen hoe we grondstoffen willen beheren, producten willen maken en gebruiken en wat we daarna met de materialen willen doen.” In reactie hierop heeft Actega zich gecommitteerd aan vijf tactieken om het bedrijf dichter bij een circulaire economie te brengen. Deze zijn: ervoor zorgen dat de producten van Actega kunnen worden gerecycled; materiaalafval en energieverbruik verminderen; ernaar streven om materialen die niet gemakkelijk kunnen worden gerecycled uit producten te verwijderen; alternatieven voor gevaarlijke materialen in producten gebruiken; en kijken naar partnerschappen om volledige afbreekbaarheid te garanderen van verpakkingscomponenten die niet kunnen worden gerecycled.
Dit is een aanpak die steeds meer bedrijven volgen. Ze beginnen met een completer begrip van de grondstoffen in hun producten om te zien wat wel en wat niet vervangen kan worden door iets dat minder belastend is voor het milieu. Vervolgens overwegen ze mogelijke herformuleringen. Bedrijven werken samen met klanten, leveranciers en regelgevende instanties om veilige en milieuvriendelijke productontwikkeling te garanderen. Dit is wat centraal zou moeten staan in de manier waarop onze industrie zich ontwikkelt in de richting van circulariteit, en hopelijk zullen meer bedrijven de weg van Actega inslaan.
Broninformatie: Dit artikel is geproduceerd door het Verdigris Project, een initiatief van de industrie om het bewustzijn van de positieve invloed van drukwerk op het milieu te vergroten. Dit wekelijkse commentaar helpt drukkerijen op de hoogte te blijven van milieunormen en hoe een milieuvriendelijke bedrijfsvoering kan bijdragen aan een beter bedrijfsresultaat. Verdigris wordt ondersteund door de volgende bedrijven: Agfa Graphics, EFI, Fespa, Fujifilm, HP, Kodak, Miraclon, RicohSplash PR, Unity Publishing en Xeikon.