Ο Simon Eccles εξετάζει την τεχνολογία και τις τεχνικές που βρίσκονται κάτω από την παραγωγή μισών τόνων χρησιμοποιώντας διαδικασίες μεταξοτυπίας.

Στις πρώτες χρήσεις της, η μεταξοτυπία ήταν μια διαδικασία που χρησιμοποιούσε αποκλειστικά spot color, χρησιμοποιώντας στερεά μελάνια διαφορετικών χρωμάτων και αποχρώσεων για την επίτευξη εφέ χρώματος και σκιάς. Ωστόσο, αυτό μπορούσε να οδηγήσει στην εκτύπωση πάρα πολλών χρωμάτων για την επίτευξη πολύπλοκων έγχρωμων εικόνων, κάτι που κόστιζε περισσότερο, διαρκούσε περισσότερο και ήταν δύσκολο να καταχωρηθεί με ακρίβεια. Ορισμένοι τύποι εικόνων επωφελούνται από περισσότερα από ένα επίπεδα πυκνότητας (ή τόνους) ανά χρώμα, οπότε οι εκτυπωτές άρχισαν να χρησιμοποιούν μοτίβα γραμμών και κουκκίδων για να το επιτύχουν αυτό.

Όπως και με άλλες διαδικασίες εκτύπωσης, οι αποχρώσεις και οι τόνοι διαφορετικής πυκνότητας επιτυγχάνονται με τη μεταβολή του μεγέθους της κουκκίδας (ή του πλάτους της γραμμής) σε σύγκριση με την περιβάλλουσα περιοχή χωρίς μελάνι.

Οι οθόνες κουκκίδων βασίζονται σε μια οπτική ψευδαίσθηση. Εφόσον οι κουκκίδες και το περιβάλλον τους είναι κοντά στο όριο ανάλυσης του ανθρώπινου ματιού, τότε το σύστημα μάτι/εγκέφαλος υπολογίζει κατά μέσο όρο το σύνολο του μελανιού και του μη μελανιού και το αντιλαμβάνεται ως έναν πιο ανοιχτό τόνο. Σε άλλες διεργασίες, η περιοχή χωρίς μελάνι θα είναι συνήθως λευκό χαρτί, αλλά στη διαδικασία της μεταξοτυπίας, ιδίως στο κομμάτι της καλής τέχνης, είναι σχετικά κοινή πρακτική η υπερτύπωση τόνων με βάση τις κουκκίδες πάνω από συμπαγή “σημειακά” χρώματα.

Το όριο ανάλυσης εξαρτάται κυρίως από την απόσταση θέασης μεταξύ των ματιών του θεατή και του εκτυπωμένου αντικειμένου. Για την ανάγνωση από κοντά, π.χ. στο μήκος του χεριού, το μάτι μπορεί να αναλύσει λεπτές λεπτομέρειες, οπότε πρέπει να χρησιμοποιείτε μικρές κουκκίδες με μικρή απόσταση μεταξύ τους. Για αφίσες και παρόμοια αντικείμενα που προορίζονται για θέαση από απόσταση αρκετών μέτρων, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μεγάλες κουκκίδες με μεγάλη απόσταση μεταξύ τους.

Οθόνες για οθόνη

Στη συμβατική προβολή, οι κουκκίδες ευθυγραμμίζονται σε ένα αόρατο πλέγμα, οι γραμμές του οποίου απέχουν μεταξύ τους ένα συγκεκριμένο βήμα – για παράδειγμα 120 γραμμές ανά ίντσα (περίπου 48 γραμμές/cm).

Για τους εκτυπωτές με διαδικασία μεταξοτυπίας, το πλέγμα αυτό ονομάζεται επίσης κόσκινο. Για να είναι σαφές για τι πράγμα μιλάτε, είναι καλύτερο να διακρίνετε τα δύο, αποκαλώντας την πτυχή της εκτύπωσης “διαδικασία μεταξοτυπίας” ή “μεταξοτυπία” και το πλέγμα κουκκίδων “μεταξοτυπία κουκκίδων”, “μεταξοτυπία ημιτόνου” ή “μεταξοτυπία απόχρωσης”.

Δεν πρόκειται απλώς για μια τυχαία χρήση του ίδιου όρου: και οι δύο χρήσεις έχουν παρόμοιες καταβολές με την έννοια ενός συστήματος διασταυρούμενων γραμμών – χαραγμένων σε γυαλί για τις πρώτες οθόνες κουκκίδων εντός της κάμερας ή υφασμένων από μεταξωτές κλωστές στις πρώτες ημέρες της μεταξοτυπίας.

Σήμερα οι υπολογιστές μπορούν να δημιουργήσουν μια ποικιλία σχημάτων κουκκίδων, τα οποία μπορεί να λειτουργούν για διαφορετικούς τύπους εικόνων. Για παράδειγμα, μπορείτε να έχετε οβάλ, τετράγωνα, σταυρωτά σχήματα, αλυσίδες ή απλώς οριζόντιες γραμμές διαφορετικού πλάτους. Οι τυπωμένες κουκκίδες μπορούν να έχουν διαφορετικά μεγέθη, αλλά στις συμβατικές (διαμορφωμένου πλάτους ή ΑΜ) οθόνες τα κέντρα τους βρίσκονται πάντα στη μέση των κελιών που σχηματίζονται από τις διασταυρώσεις των γραμμών πλέγματος. Θα εξετάσουμε τις μη συμβατικές οθόνες αργότερα.

Πίεση και ποσοστό

Η απόσταση μεταξύ των διασταυρώσεων είναι γνωστή ως βήμα της οθόνης, το οποίο δίνεται πάντα ως μέτρηση γραμμών ανά ίντσα (ή γραμμών ανά εκατοστό). Η επιλογή του βήματος καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο το μάτι διαχωρίζει τις κουκκίδες, όπως εξηγήθηκε παραπάνω: ένα στενό βήμα είναι απαραίτητο για κοντινή προβολή και ένα μεγάλο βήμα είναι καλό για προβολή από απόσταση.

Στη διαδικασία της οθόνης, τα τυπικά βήµατα οθόνης κουκκίδων κυµαίνονται µεταξύ 60 και 90 lpi για έργα ένδυσης, όπως τα µπλουζάκια, και µεταξύ 120 και 150 lpi για εικόνες υψηλότερης ποιότητας, όπως έργα τέχνης.

Η απόχρωση ή η πυκνότητα της εκτύπωσης προκύπτει από την αναλογία μεταξύ της περιοχής της κουκκίδας και του μη εκτυπωτικού περιβάλλοντος, ανεξάρτητα από το βήμα της οθόνης, Για παράδειγμα, μια κανονική απόχρωση 30% επιτυγχάνεται με τη χρήση κουκκίδων που καταλαμβάνουν το 30% της περιοχής κάθε κελιού, ενώ το υπόλοιπο 70% είναι κενό. Το κελί μπορεί να έχει διάμετρο 1/150 της ίντσας (περίπου 0,016 cm) ή μπορεί να έχει διάμετρο μία ίντσα (2,54 cm), αλλά εφόσον η τυπωμένη κουκκίδα γεμίζει το 30% του, θα έχετε μια απόχρωση 30%.

Αυτή η βινιέτα σε σχήμα αστεριού (παραπάνω) δείχνει μια σειρά από τόνους από το ανοιχτό στο σκούρο. Η δεξιά εκδοχή την παρουσιάζει μετατραπείσα σε οθόνη κουκκίδων, με τις μικρότερες κουκκίδες να αντιπροσωπεύουν τους πιο ανοιχτούς τόνους. Κανονικά δεν θα παρατηρούσατε τις κουκκίδες στην προβλεπόμενη απόσταση θέασης.

Όσο πιο σκούρα είναι η απόχρωση, τόσο περισσότερο οι άκρες των κουκκίδων αρχίζουν να απλώνονται και να επικαλύπτονται με κουκκίδες σε γειτονικά κελιά, οπότε το αποτέλεσμα αρχίζει τελικά να μοιάζει με λευκές κουκκίδες σε συμπαγές χρώμα.

Γεννήτριες απόχρωσης

Στην προ-υπολογιστών εποχή, οι οθόνες κουκκίδων για την επεξεργασία οθόνης δημιουργούνταν συχνά στο στάδιο του έργου τέχνης, αγοράζοντας αυτοκόλλητα φύλλα κουκκίδων και τρίβοντάς τα για να τις μεταφέρετε εκεί που θέλατε σε κάθε έγχρωμο φύλλο του αρχικού έργου τέχνης. Η Letraset και η Blick ήταν δημοφιλείς προμηθευτές αυτών των αυτοκόλλητων τόνων (πωλούσαν επίσης αυτοκόλλητα γράμματα, σύμβολα κ.λπ. που τρίβονταν). Αυτό έδινε χαρακτηριστικά ομοιόμορφες τονικές περιοχές γνωστές ως επίπεδες αποχρώσεις.

Σήμερα οι περισσότεροι σχεδιαστές επεξεργασίας οθόνης χρησιμοποιούν ένα πρόγραμμα σχεδιασμού στον υπολογιστή για το πρωτότυπο έργο τους. Η επιλογή περιλαμβάνει τα προγράμματα διανυσματικού σχεδιασμού Adobe Illustrator ή Corel Draw, τα οποία προσφέρονται για τη δημιουργία μεμονωμένων επιπέδων χρώματος “spot”, αν τα θέλετε (ή διαχωρισμών CMYK, αν χρειάζεται). Το Adobe Photoshop είναι δημοφιλές για φωτογραφίες και παρόμοιες εικόνες, αν και λειτουργεί επίσης για επίπεδη απόχρωση και βινιέτες. Το Corel Painter σας επιτρέπει να προσομοιώνετε τα εργαλεία και τα μέσα των καλλιτεχνών.

Εάν τα έχετε ρυθμίσει με spot χρώματα και όχι με χρώματα επεξεργασίας, τότε μπορούν να ρυθμιστούν ώστε να εξάγουν ένα ξεχωριστό φύλλο για κάθε χρώμα μελάνης που θέλετε να εκτυπώσετε. Συνήθως είναι δυνατή η παράκαμψη των προεπιλεγμένων γωνιών και της συχνότητας οθόνης (lpi) και η επιλογή των δικών σας. Κάθε εκτυπωμένο φύλλο χρησιμοποιείται στη συνέχεια ως μάσκα για ένα μεμονωμένο πλέγμα οθόνης.

Επόμενο

Στο μέρος 2 αυτής της ιστορίας θα δούμε γιατί οι γωνίες των οθονών σας έχουν σημασία, καθώς και τους συνεχείς τόνους, το σύστημα κουκκίδων μεταβλητού μεγέθους που χρησιμοποιείται για την αναπαραγωγή φωτογραφιών και παρόμοιων πρωτότυπων έργων τέχνης.