Industriële drukwerk is ‘n breë term vir die versiering van produkte of die integrasie van drukwerk in vervaardiging. Dit sluit in direkte-na-voorwerp-personalisering en funksionele toepassings soos drukwerk op teëls of verpakking. Hierdie mark brei uit met tegnologieë soos inkstraaldruk, wat produksie en aanpassing op aanvraag moontlik maak.
Baie grootformaat-drukkersverskaffers beskou industriële drukwerk as ‘n potensiële nuwe mark, maar daar is geen werklike definisie van wat industriële drukwerk beteken nie, wat dit weer moeiliker maak vir drukdiensverskaffers om te sien presies waar daardie geleenthede lê. Dit is omdat die frase ‘industriële drukwerk’ meer van ‘n sambreelterm is wat verskeie verskillende markareas dek. In sommige gevalle is dit net ‘n kwessie van die bemarking van bestaande drukdienste aan nuwe kliënte, maar ander vereis veranderinge in druktegnologie, tipies nuwe inkformulerings, terwyl ander meer gaan oor die integrasie van drukwerk in ander vervaardigingsprosesse.
Selfs die woord ‘industrieel’ het verskillende betekenisse vir verskillende mense. Vir sommige is industrieel die teenoorgestelde van mooi, wat beelde oproep van skoorstene wat afval in die atmosfeer spoeg. In drukwerk word dit gebruik om iets meer funksioneel as grafiese kunsuitsette aan te dui. Maar in sommige kontekste beteken industrieel robuust of hardwerkend. Oor die algemeen verwag ons dat industriële produkte langer sal hou, met minder onderbrekings en laer onderhoudsvereistes. Dit sal waarskynlik in die grafiese kunsmark deursyfer namate meer grootformaattoerusting in industriële omgewings gebruik word.
Sommige definisies van industriële drukwerk dui daarop dat dit op enigiets anders as drukwerk op papier van toepassing moet wees, wat enigiets anders as algemene kommersiële werk, sowel as boeke, tydskrifte of koerantdrukwerk, sou beteken. Maar aangesien papier selde in die meeste grootformaatdrukwerk gebruik word, is hierdie definisie net te eng.
In plaas daarvan is daar breedweg twee verskillende maniere waarop ons aan industriële drukwerk kan dink. Die eerste is in wese as ‘n manier om produkte te versier. Dit wil sê, om produkte te neem wat reeds vervaardig is en dan ‘n ekstra gedrukte element later by te voeg. Daar is verskeie Direct-to-Shape-drukkers wat ontwerp is om op silindriese voorwerpe te druk, soos glase, bottels of selfs kershouers. Inkcups verkoop byvoorbeeld die Helix-reeks wat almal voorwerpe tot 305 mm lank kan gebruik, maar met ‘n drukarea van 218 mm. Amica vervaardig die 3Sixty-reeks, wat bottels met ‘n deursnee van 40 mm tot 120 mm en ‘n lengte van 110 tot 270 mm kan hanteer, hoewel die maksimum druklengte 220 mm is.
Hierdie DtS-drukkers word geëwenaar deur ‘n groeiende aantal klein platbeddrukkers wat op klein voorwerpe soos slimfoonhouers of potloodbokse kan druk, maar ewe veel gebruik kan word om grafika by klein masjienonderdele te voeg. Mimaki, Mutoh en Roland DG het almal ‘n aantal drukkers ontwikkel wat wissel van A3 tot A1-groottes om drukdiensverskaffers te help om uit te brei na die promosie- en industriële markte. Epson vervaardig ‘n selfs meer kompakte toestel, die SureColor V1000, wat ontwerp is om op ‘n toonbank in ‘n kleinhandelomgewing te staan vir aanvraag-personalisering. Dit het ‘n A4-grootte plaat en kan op klein items soos yskasmagnete druk. Azon verkoop die Matrix Monster Jet, wat op voorwerpe tot 1 m hoog kan druk en gebruik word vir die versiering van items soos tasse en selfs wasmasjiene.
Vir nou druk al hierdie drukkers hoofsaaklik op plat voorwerpe, of dié met baie effense kurwes, hoewel sommige ook toegerus kan word met ‘n opsionele mal om silindriese items te roteer. Maar soos hierdie mark groei, sal ons waarskynlik meer direk-na-voorwerp-drukkers sien verskyn wat komplekse vorms kan hanteer. Epson het byvoorbeeld onlangs onthul dat hulle ‘n DtS-drukker ontwikkel wat ‘n ses-as robotarm gebruik om klein items te roteer om verskillende aspekte daarvan aan die drukkoppe voor te stel.
Al hierdie drukkers gebruik UV-ink gekombineer met LED-uitharding. Die standaard inkstelle begin met siaan, magenta, geel en swart, maar sluit gewoonlik ook wit en vernis in. Sommige het ook ‘n ekstra kanaal vir ‘n onderlaag, wat die reeks oppervlaktes waarop hulle kan druk, kan uitbrei.
Daar is egter ook ‘n goedkoper, meer buigsame opsie in die vorm van UV DtF-drukkers. Hierdie druk die grafika op ‘n oordragfilm sodat die druk later op die voorwerp aangebring kan word. Die meeste gebruik CMYK, maar RS Pro het ‘n nuttige model by hierdie somer se Fespa Global-skou gedemonstreer wat ‘n ekstra roller vir foelie-effekte soos goud of silwer ingesluit het.
Die tweede tipe industriële drukwerk is waar die drukwerk deel is van ‘n vervaardigingsproses wat nodig is om die produk te voltooi. Dit kan beteken dat gebruiksaanwysings op ‘n produk gedruk word, of ‘n strepieskode vir opspoor-en-naspeur-gebruik. Sommige van hierdie tipe drukwerk het voorheen etikette behels, maar verbeterings in ink het dit moontlik gemaak om hierdie inligting nou direk op produkte gedruk te word, wat die etiketteringstap en die gepaardgaande vermorsing daarvan uitskakel.
Drukwerk word ook vir meer funksionele doeleindes gebruik, soos gedrukte elektronika of die vervaardiging van membraanskakelaars, of selfs vir die druk van vloere en toonbanke, waar daar genoeg kort lopies op aanvraag is om die gebruik van inkspuit te regverdig. Dan is daar keramiekteëlproduksie, wat byna geheel en al digitaal gedruk word omdat die kontaklose aard van inkspuit help om duur breekplekke te vermy. Inderdaad, die druk om die keramiekteëlmark te digitaliseer, het direk gelei tot die ontwikkeling van hersirkulasiekanale in moderne drukkoppe, wat dit makliker gemaak het om meer funksionele ink te spuit, beide vir grafika en industriële drukwerk.
Verpakkingsdrukwerk kan ook as industriële drukwerk geklassifiseer word, veral omdat dit al hoe meer algemeen word dat vervaardigers hul verpakking intern neem. Sommige verpakking is suiwer funksioneel, soos kodering en merking, wat ook gesondheidswaarskuwings sowel as inligting oor die herwinning van die produk en die verpakking kan insluit. Maar daar is ook baie grafika op verpakking, wat deel vorm van die produkbemarking, en kan alles insluit van bokse tot blikkies, bottels en deksels.
Sommige tekstieldrukwerk kan ook as industriële drukwerk geklassifiseer word, veral in die huisdekormark. Produkte soos gordyne, dekbedovertreksels en materiale vir stoele en sofas sal almal as deel van hul oorspronklike vervaardiging gedruk word. Vandag word baie hiervan gedoen met roterende skermdrukkers, maar daar is ‘n groeiende aantal rol-tot-rol tekstieldrukkers, insluitend ‘n aantal enkeldeurgang-inkstraal-tekstielperse.
Die verwagting is dat die meeste industriële drukwerk in die toekoms via inkstraal sal wees, wat waarskynlik waar is. Digitaal het beslis kortlopie-promosies en verpersoonliking moontlik gemaak. Digitaal stel vervaardigers ook in staat om voordeel te trek uit verbeterings in e-handelsbestellings om items plaaslik en op aanvraag te produseer. Maar dit is die moeite werd om te onthou dat offset-litografie en fleksografie, en selfs sommige rotogravure, ook vir sommige industriële druktoepassings gebruik word, veral waar langer vervaardigingslopies betrokke is. En natuurlik word skermdruk steeds wyd gebruik in die industriële mark, as gevolg van die reeks ink wat beskikbaar is vir verskillende substrate, sowel as die algehele spoed en relatief lae koste. Ongeag die druktegnologie, begin die industriële drukmark eers oopgaan namate vervaardigers en verbruikers bewus word van die moontlikhede.